Budda

Krzysztof Kosior "Budda", Wydawnictwo WAM, styczeń 2007

Historia buddyzmu liczy około dwa i pół tysiąca lat. Zapewne niewiele krótsze są dzieje refleksji nad jego założycielem, a w szczególności nad osiągnięciem, które stało u początku jego publicznej działalności. Przez ostatnie półtora wieku osiągnięcie to i towarzyszący mu kontekst były przedmiotem systematycznych badań. W ostatnim ćwierćwieczu w badaniach buddologicznych dokonał się wprost niewiarygodny postęp. A jednak ...

Przypisy
1. Terminy palijskie przedkładam nad sanskryckie tam, gdzie korzystam z Kanonu palijskiego. W sytuacji odnoszenia się do pism sanskryckich jest odwrotnie.
2. Uwagi o znaczeniu tego imienia w rozdz. 2.
3. O tej i innych cechach Wielkiego Człowieka w rozdz. 2.
4. Tatha-gata - „tak odszedł" lub tatha-agata - „tak przyszedł". Imię niekiedy wyjaśnia się za pomocą omówienia: „Ten, który tak przyszedł nauczać, że tak odszedł (osiągnął wyzwolenie)" lub znaczeniowo zbliżonego.
5. Osiągnięcia te wylicza Budda w opowieści o sobie z okresu, kiedy był nieoświeconym bodhisattą.
6. Dokładnie: to, co ma tylko nazwę (nama) i to, co ma widzialną formę (rupa).
7. Symbol złudnej idei trwałej jaźni.
8. P. akata; synonim nibbany.
9. Wiara, energia, przytomność, skupienie, mądrość.
10. Przytomność, badanie zjawisk, energia, zachwyt, wyciszenie, skupienie, równowaga.
11. Prawdopodobnie chodzi o tytuł kogoś religijnie spełnionego, stosowany przez adżiwików