publikacja 06.04.2009 12:02

Symbolika religijna
Krzyż, Drzewo Życia, Środek Świata

Porównanie Krzyża Chrystusa z Kosmicznym Drzewem Życia pojawia się już ok. III/V wieku. Utworzony z Drzewa poznania dobra i zła Krzyż Chrystusa – "zasadzone na Kalwarii Drzewo Życia”- utożsamiany jest z Drzewem Kosmicznym wychodzącym z głębin Ziemi, które "wznosi się do Nieba i uświęca Wszechświat po same jego krańce”. Krzyż Chrystusa, jako Drzewo Życia staje się „mocną podporą uniwersum”, nieśmiertelną rośliną, która „rośnie z ziemi ku niebu”. Drzewo krzyża wskrzesza zmarłych dlatego też Helena, matka cesarza Konstantyna, każe je odszukać. Drzewo to zawdzięcza swą skuteczność temu, że krzyż został zrobiony z drzewa żywota, które było zasadzone w raju.. Liczne legendy o drzewie krzyża i podróży Seta do raju krążyły w średniowieczu we wszystkich krajach chrześcijańskich. Ich źródłem są: Apokalipsa Mojżesza, Ewangelia Nikodema i Życie Adama i Ewy. Więcej:.


Wobec islamu
Meczet i jego funkcje
Adam Wąs SVD
W języku arabskim istnieją dwa pojęcia odnoszące się do meczetu: masdżid i dżami’. Pierwszy oznacza budowlę, w której – przez rytualne bicie pokłonów – oddaje się cześć Bogu. Drugi termin odnosi się również do budowli, ale służącej przede wszystkim do zgromadzeń muzułmanów na piątkową modlitwę południową. Więcej:.



Religia i sztuka
Drabina do Boga
Leszek Śliwa
U góry z prawej strony płonie synagoga. Na dole uciekający Żydzi. Z lewej żydowskie miasteczko po pogromie. Zdemolowane domy, uchodźcy na przepełnionej łodzi. Jeszcze wyżej maszerują siejący zniszczenie rewolucjoniści z czerwonymi sztandarami. Wreszcie na samej górze sylwetki lamentujących Żydów unoszące się w powietrzu – być może to dusze zmarłych… Marc Chagall (prawdziwe nazwisko Mosze Szagal) był Żydem spod Witebska (obecnie na Białorusi). Wyemigrował na Zachód w 1922 roku. „Białe ukrzyżowanie” powstało w 1938 roku, kiedy w III Rzeszy bardzo wzmogły się antysemickie prześladowania. Więcej:.


Psychologia religii
Mistyczne przeżycia zjednoczenia
Bernhard Grom SJ "Psychologia religii"
Podczas gdy hinduistyczny monizm atman-brahman dąży do zjednoczenia z Absolutem i go przeżywa, agnostyczni przedstawiciele buddyzmu szukają w nirwanie uwolnienia od wszelkiej iluzji, bez tego rodzaju odniesienia do Absolutu. W podobnie różny sposób zapatrują się na Boga mistycy teistyczni. Nie mniej istotnie, jak poglądy metafizyczne, określają się także cele duchowe - wyniki zatopienia. Gdy chrześcijanie i muzułmanie pragną przezwyciężyć raczej skończoność, oddzielenie od Boga oraz grzech, to buddyści raczej cierpienie, nietrwałość oraz iluzję bycia substancjalnym ja. Więcej:.