Harmonijne połączenie zalet ludzkich w idealnej wizji poczętej z filozofii Greków.
Kolebka islamu, himjarycki król, żydowski neofita i pewien mało znany patron.
Kto w tej historii jest lepszym Żydem: ten, który napisał Hagadę na nowo, czy ten, który ją spalił?
Osiem dni święta Chanuka cechuje nastrój wesołości i wspólnego spędzania czasu.
Egipska bogini będąca personifikacją jednej z gwiazd widniejących na nieboskłonie.
Z przeciętnym muzułmaninem łatwiej rozmawiać o wierze niż np. z przeciętnym Niemcem. Niejeden muzułmanin dałby się przekonać do chrześcijaństwa, szczególnie ci bardziej pobożni. Jednak trzeba samemu wierzyć i tu pojawia się problem.
Trzeba pamiętać, że w europie nie ma prawa, które karałoby za przejście na chrześcijaństwo, jak w wielu krajach muzułmańskich.
Prawo można mieć do tego co dobre, a błąd nie jest dobrem. Owszem błędy się zdarzają każdemu ale nie można podnosić go do rangi "prawa". Z błędu należy ludzi wyprowadzać, sami musimy też się z niego podnosić, ale miłością nie jest trwanie w nim.
Wręcz przeciwnie dla mnie to zawsze był to wyraz miłości bliźniego. Łaska wiary to ogromne szczęście i jestem za nią Bogu niezmiernie wdzięczny, jakże mogę nie dzielić się z nią z tymi, którzy jej nie mają? Skoro sam posiadam jakieś dobro to miłość polega właśnie na tym, by przekazywać je innym, nie tylko niewierzącym, muzułmanom, ale także Żydom czy protestantom. Oczywiście nie przymusem, narzucaniem czy prześladowaniem, ale i przed soborem kiedy Kościół jeszcze "nawracał" nie robił tego siłą. Czasy wypraw krzyżowych minęły długo, długo przed ostatnim soborem.
A więc nawracajmy! Warto przy tym pamiętać, że pierwszym i najłatwiejszym a zarazem bardzo czytelnym świadectwem wiary kapłanów i osób zakonnych jest choćby strój duchowny (czy habit). Jak widać na powyższym obrazku niestety ów jezuita, mimo pięknych słów, o tym jednak zapomniał, ale i o tym kiedyś sobie Kościół przypomni.