W Trójmieście młodych w ogóle nie ma w kościołach.
Na mszach św. czujemy się jak w domach starców.
Najmłodsi są grubo po czterdziestce.

To nie jest nic złego, bo w czasach PRL też głównie babcie chodziły na msze św. a Kościół jakoś się ostał.

Od dawna psychologowie wskazują na stałą prawidłowość: religijność charakteryzują etapy:
1. wysoka religijność do mniej więcej 15 roku życia,
2.gwałtowny spadek religijności ,między 16 a 30 rokiem życia spowodowany dorastaniem i wzrastającym zainteresowaniem seksem oraz stylem życia kawalerskiego/panieńskiego jak i zmniejszeniem kontroli społecznej przez pokolenie rodziców,
3. 30 do 50 lat wzrost zainteresowania wiarą spowodowany poszukiwaniem sensu życia. Liczne problemy w małżeństwie i rodzinie, trudności w pracy a także wybory w powszednim życiu, zagubienie powoduje, że ludzie szukają jasnych drogowskazów,
4.powyżej 50 lat dalszy wzrost religijności, przy czym pojawia sie stopniowanie tej religijności od głębokiej duchowości po powierzchowne rytuały.
Najprawdopodobniej religijność w wieku dziecięcym i młodzieńczym nie stanowi istotnej prognozy jaka bedzie religijność danego społeczeństwa w przyszłości.