Bośnia i Hercegowina, Kosowo, Albania, częściowo Macedonia. Jeśli ktoś myśli, że w bałkańskim kotle groźne są tylko ciągle podgrzewane konflikty na tle narodowościowym, ale nie islamski radykalizm, to prawdopodobnie uległ „błogiemu” wizerunkowi tych krajów jako rzekomo niepodatnych na fanatyzm religijny. Idealna zasłona dla dojrzewającego w bałkańskim słońcu islamizmu.

Wahabici dają pracę

Przed laty na jednym z festiwali filmowych trafiłem na znakomity film „Na putu” (Jej droga) bośniackiej reżyser Jasmili banić, znanej wcześniej z poruszającego obrazu „Grbavica” o niesławnej dzielnicy z okresu oblężenia Sarajewa. Fabuła „Na putu” jest prosta: bohaterami są Luna i Amar, przeciętna bośniacka para niewierzących muzułmanów. W pewnym momencie Amar traci pracę z powodu nadużywania alkoholu. Para przechodzi kryzys, który pogłębia się po tym, jak Amar dostaje nową pracę, ale daleko od domu. Posadę załatwił mu dawny kolega z czasów wojny bałkańskiej, który teraz udziela się w obozie szkoleniowym prowadzonym przez wahabitów. Na wyspie wspólnota braci modli się, pracuje i zgłębia nauki imamów. Sam fakt, że Amar stał się człowiekiem bardzo religijnym, jest dla Luny trudny do zaakceptowania. Ale najtrudniejsze są dla niej podejrzenia (słuszne), że bracia reprezentują najbardziej skrajną interpretację prawa szarijatu. Szalę goryczy przelewa moment, w którym Amar idzie do meczetu na ślub żonatego już przyjaciela z kilkunastoletnią dziewczyną. Na tyłach meczetu zaślubiny męża obserwuje pierwsza żona. Luna nie chce podzielić jej losu, wybiega z meczetu...