Do takich absurdów prowadzi wiązanie pojęcia wiary z atrybutami samej tradycji. Rzecz warta rozważenia, bo przyznam, że i mnie kiedyś obrażało satyryczne przedstawienie z udziałem sutanny. Dopóki jednak nie ma w tym prześmiania wartości duchowych, nie powinno to chyba budzić zgorszenia.

Gorzej jak pojawia się tendencja do ośmieszenia wartości, którymi dla chrześcijan będą głównie wiara, nadzieja i miłość. Oczywiście i tutaj nie można odpowiadać "świętą wojną", ale warto reagować - choćby zaprzestaniem oglądania jakiegoś kabaretu lub czytania gazety. Granica w tych sprawach zwykle jest bardzo subtelna, a jej odczytanie bardzo indywidualne.