Simchat Tora - Radość Tory

Simchat Tora jest świętem zwanym Radość Tory. Wśród radosnych śpiewów i tańców w uroczystej procesji obnosi się w synagodze, a w Jerozolimie niesie również przez plac przy Murze Zachodnim dawnej świątyni, przystrojone zwoje Tory. Święto to obchodzi się po zakończeniu rocznego cyklu czytań Tory. Przy tej okazji błogosławieństwo nad Torą mogą wypowiedzieć również dzieci, które jeszcze nie są bar micwa względnie bat micwa.

Święto Simchat Tora jest w Ziemi Izraela obchodzona zaraz po święcie Sukkot, w dniu 22 Tiszri. Natomiast w Diasporze święto Simchat Tora obchodzi się dzień później, w dniu 23 Tiszri.

Nazwa święta - Simchat Tora - dosłownie oznacza "radość z powodu Tory" (Prawa Bożego).

W Izraelu Simchat Tora jest dniem wolnym od pracy. Pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie i we wszystkich odświętnie przystrojonych z tej okazji synagogach zbierają się rzesze religijnych Żydów, podczas gdy Żydzi zlaicyzowani i nie praktykujący wykorzystują ten dzień na wycieczki, pikniki i udział w setkach imprez kulturalnych. Współcześnie w Izraelu, w wieczór kończący Simchat Tora organizuje się zabawy w parkach i innych miejscach publicznych przy muzyce orkiestry.

Święto to ma dla judaizmu bardzo ważne znaczenie. W synagogach kończy ono roczny cykl czytania Tory - Pięcioksięgu Mojżeszowego - lekturą zakończenia Księgi Powtórzonego Prawa (Deworim) - opisujące schyłek życia Mojżesza oraz przygotowania do wejścia do Ziemi Izraela - i jednocześnie rozpoczyna się nowy cykl od opisu stworzenia świata z Księgi Rodzaju (Bereszit). Tora podzielona jest na 54 części, z których w każdym tygodniu czyta się jedną, wyjątkowo dwie, tak aby w cyklu rocznym zmieścić wszystkie części.

Przebieg Simchat Tora jest bardzo uroczysty i radosny. Główną ceremonią jest procesja ze zwojami Pięcioksięgu i innych ksiąg, wyjętymi z „Aron hakodesz”, czyli świętej szafy (rodzaj tabernakulum) umieszczonej w centralnym miejscu synagogi. Procesje, wśród tańców i śpiewów, odbywają się wokół bimy, którą okrąża się siedmiokrotnie, a nierzadko także poza synagogą. Kolejni lektorzy odczytują ostatni rozdział Księgi Powtórzonego Prawa, która zawiera błogosławieństwo Mojżesza nad narodem izraelskim, wypowiedziane na górze Nebo, z widokiem na Ziemię Obiecaną po drugiej stronie Jordanu.

W dniu święta dopuszcza się do modlitw w synagodze kobiety wraz z mężczyznami.

W Izraelu Simchat Tora na jeszcze dodatkowe znaczenie. Żydzi proszą Boga o deszcz w modlitwie „Tfilat geszem”, która od tego dnia zostaje dołączona do codziennego porządku modlitw. Deszcze zwykle ustają około kwietnia i po kilku miesiącach pory suchej ich nadejście jest oczekiwane jako Boże błogosławieństwo. Ciekawe, że w przeddzień święta pokropiło lekko w Jerozolimie, a kilka kropel spadło też w rejonie Tel Awiwu.