Czyli wielobóstwo. Oznacza równoczesne uznanie kilku lub więcej bóstw za istoty nieśmiertelne, którym oddaje się cześć.
Atma
Kryszna i jego żona Radha
Przykład politeizmu religii hinduskich
Bóstwa te uważa się za obdarzone ponadludzkimi siłami, tworzące zorganizowany świat.
Politeistycznymi religiami można nazwać tylko te religie, które w swym panteonie mają istoty boskie o zróżnicowanym zakresie kompetencji w naturze, gospodarce, społeczeństwie, sferze prywatnej itp. (a nie tylko istnienie wielu bogów!).
Politeizm związany był zarówno z kulturami mniej jak i bardziej rozwiniętymi (do tych ostatnich zalicza się np. starożytny Egipt, Mezopotamia, Grecja, Chiny, Indie).
Religie politeistyczne do dziś skupiają setki milionów wyznawców. W historii bywały okresy, kiedy zdecydowanie dominowały we wszystkich regionach świata.
W religiach z rozbudowanymi panteonami poszczególni bogowie obdarzani są wyspecjalizowanymi funkcjami. Bywa, że funkcje pierwotne bóstw zanikają na rzecz nowych kompetencji.
Często dokonywano wtórnej systematyzacji. Panteony powiększały się lub zmniejszały w wyniku rozwoju politycznego danego ludu. Bogowie ulegali też często połączeniu, lub redukcji funkcji, gdy bóg o bardzo wszechstronnych funkcjach stawał się bogiem wyspecjalizowanym.
Często też obserwuje się w przypadku bogów najwyższych, wielofunkcyjnych, że zostają przesuwani na dalszy plan, gdzie mają żyć we względnej bezczynności (łac. deus otiosus - „bóg bezczynny"), podczas gdy bóstwa niższe i „bliższe" odgrywają bardziej decydującą rolę w życiu religijnym.
***
Hasło pochodzi z książki "Religie współczesnego Bliskiego i Dalekiego Wschodu Cz. 1". Wydawnictwo M; 2014 r.
Kościół z tym walczył, ale jak widać ta walka nie była do końca wygrana.
W ostatnich latach także w tej dziedzinie pojawia się we mnie mnóstwo pytań i wątpliwości...
Czyli tak naprawdę co? Religia? Filozofia? Styl życia zwany coraz częściej lifestyle’m?