Oznacza pewne zjawisko religijne występujące w ramach politeizmu, czyli wielobóstwo z jednym naczelnym bożkiem.
Józef Wolny /Foto Gość
Zeus
Najwyższy bóg w politeizmie greckim (henoteizm)
Występuje on w dwóch postaciach. Pierwszą z nich jest tzw. henoteizm względny, występujący gdy w danym momencie modlący się do jakiegoś bóstwa przypisuje mu wszystkie atrybuty boskie.
Kiedy indziej ten sam człowiek modląc się do innego bożka, uznaje tego drugiego za najpotężniejszego (np. wedyjski politeizm). Jest to więc subiektywne przekonanie, a nie powszechnie uznany w danej religii stan rzeczy.
Po wtóre, henoteizm klasyczny oznacza szczególną cześć składaną jednemu bóstwu, które uważa się za szczególnego opiekuna klanu, szczepu, plemienia czy nacji. Uważa się je za wyjątkowe pośród innych bogów. To przekonanie stanowi utrwaloną przez wieki tradycję.
***
Hasło pochodzi z książki "Religie współczesnego Bliskiego i Dalekiego Wschodu Cz. 1". Wydawnictwo M; 2014 r.
Harmonijne połączenie zalet ludzkich w idealnej wizji poczętej z filozofii Greków.
Kolebka islamu, himjarycki król, żydowski neofita i pewien mało znany patron.
Kto w tej historii jest lepszym Żydem: ten, który napisał Hagadę na nowo, czy ten, który ją spalił?
Osiem dni święta Chanuka cechuje nastrój wesołości i wspólnego spędzania czasu.
Egipska bogini będąca personifikacją jednej z gwiazd widniejących na nieboskłonie.