Słowa z Księgi Rodzaju „Odtąd nie będziesz się zwał Jakub lecz Izrael…” (Rdz 32,29) stanowią motto tegorocznych obchodów Dnia Judaizmu, których centralne obchody odbędą się 17 stycznia - tym razem w Rzeszowie. Dzień ten będzie obchodzony już po raz 15., zaś Kościół w Polsce należy do niewielu w Europie, które realizują taką inicjatywę.
W Bibliotece Pedagogicznej w Sędziszowie Małopolskim otwarta zostanie wystawa „Getta i obozy ludności Żydowskiej na Rzeszowszczyźnie”, zaś w Tyczynie oprócz wystawy fotograficznej zaplanowano też m.in. wieczór wspomnień przy szabasowych świecach.
„Kto spotyka Jezusa, spotyka Judaizm. Jan Paweł II o dialogu chrześcijan i Żydów” – to z kolei tytuł wykładu jaki w Miejskiej i Powiatowej Bibliotece Publicznej w Kolbuszowej wygłosi 16 stycznia ks. dr hab. Alfred Wierzbicki z KUL.
Organizatorem centralnych obchodów Dnia Judaizmu jest diecezja rzeszowska i Urząd Miejski w Rzeszowie. „Będziemy rozmawiać o judaizmie i chrześcijaństwie ale i o współczesnych relacjach polsko-żydowskich” – zaznacza w rozmowie z KAI ks. Ireneusz Dzik koordynator tegorocznych obchodów. Dodaje, że w samym Rzeszowie i regionie mieszkała przed wojną liczna społeczność żydowska, po której pozostały liczne ślady w postaci synagog.
„Mam nadzieję, że to spotkanie przyczyni się do nawiązania bliższych relacji na gruncie religijnym ale także świeckim, do przypomnienia żyjącym tu ludziom, że kiedyś Żydzi byli tu naszymi braćmi i siostrami, z którymi na co dzień dzieliliśmy dole i niedole” – mówi koordynator Dnia Judaizmu.
Ks. Dzik, który jest także prorektorem rzeszowskiego seminarium przyznaje, że także na Podkarpaciu zdarzają się antysemickie incydenty ale mają one charakter marginesowy. Wyraził nadzieję, że polsko-żydowskie spotkanie przyczyni się do wyeliminowania wzajemnych uprzedzeń.
W specjalnym opracowaniu Episkopatu na tegoroczny Dzień Judaizmu zwraca się uwagę, że tego dnia chrześcijanie winni dostrzegać to, co ich łączy z wyznawcami judaizmu, a jest to: wiara w jednego Boga, Biblia jako słowo Boże, wierność tradycji religijnej, Dekalog jako fundament praw moralnych, a także wezwanie do codziennej modlitwy.
Przewodniczący Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem przy KEP, bp Mieczysław Cisło przywołuje też słowa Benedykta XVI na temat współpracy katolików i Żydów w dzisiejszym świecie: „Jedną z najważniejszych rzeczy, jakie możemy robić razem, jest świadczenie o naszej wspólnej głębokiej wierze, że każdy mężczyzna i każda kobieta są stworzeni na obraz Boga, a zatem mają nienaruszalną godność”.
Podczas liturgii sprawowanych w Dniu Judaizmu wierni modlić się będą m.in. aby Kościół coraz pełniej rozwijał dialog religijny z wyznawcami judaizmu w duchu wezwania do braterstwa II Soboru Watykańskiego, nauczania błogosławionego Jana Pawła II oraz za Żydów „aby wierni swemu wybraniu byli świadkami Jedynego i Prawdziwego Boga w świecie naznaczonym ateizmem, materializmem, kulturą chwili i użycia”.
Zgromadzeni w kościołach na diecezjalnych i parafialnych obchodach Dnia Judaizmu będą modlić się także za wszystkie ofiary Holokaustu i prosić, „aby tragedia Zagłady budziła w sercach współczesnych ludzi pragnienie spotkania Boga, który jedynie ocala” a także za ocalonych z Holokaustu i wszystkich, którzy nieśli pomoc prześladowanym, „aby dla wszystkich byli przykładem budowania sprawiedliwości wśród narodów świata”.
Dzień Judaizmu w Kościele katolickim jest jedną z inicjatyw Episkopatu Polski. Został ustanowiony przez Episkopat Polski w 1997 r. Jego celem jest rozwój dialogu chrześcijańsko-żydowskiego, a także modlitwa i refleksja nad związkami obu religii. Po raz pierwszy Dzień Judaizmu obchodzono w 1998 r.
Komitet ds. Dialogu z Judaizmem, powołany w 1996 r. prowadzi dialog z przedstawicielami judaizmu, a jego celem jest upowszechnianie postaw dialogu i życzliwości wobec Żydów w środowiskach chrześcijańskich.
Obecnie do gmin żydowskich w Polsce należy ok. 4 tys. osób, natomiast społeczność Żydów w Polsce szacuje się na ok. 20 tys.
Kościół z tym walczył, ale jak widać ta walka nie była do końca wygrana.
W ostatnich latach także w tej dziedzinie pojawia się we mnie mnóstwo pytań i wątpliwości...
Czyli tak naprawdę co? Religia? Filozofia? Styl życia zwany coraz częściej lifestyle’m?