Alfabet religii: Lakszmi

To właśnie ona sprawiać miała, że małżeństwa posiadały potomstwo, rolnicy zaś dobre plony. Np. przez mieszkańców wyspy Jawa, Lakszmi czczona była jako bogini ryżu zwana Dewi Śri lub Triśnawati – ta „która rodzi się co roku jako nowy zbiór ryżu, otoczony wieloma rytałami poświęconymi Dewi Śri, Matce Miłości” – pisał Jan Knappert w „Mitologii Indii”.

Rybacy czcili ją jako Cesarzową Morza, której składali dary ofiarne, mające zapewnić im dobre połowy i bezpieczny powrót do domu.

Jej świętą rośliną jest lecznicza bazylia, ale bardzo ważny jest też lotos, co wynika z poniższego baśniowo-poetyckiego opisu bogini:

Narodziła się z wód, gdy bogowie wzburzyli ocean. Lakszmi powstaje z oceanu mleka podczas gdy piją go bogowie. Siedzi na swym lotosowym tronie; sama jest lotosem, Padmą, gdy uśmiechając się, spokojnie wznosi się ponad wody. Z radością służy jej rzeka Ganges. Posiada dwa słonie, które służą jej w kąpieli jako prysznice. Ocean mleka daje jej codziennie świeże naręcza wiecznotrwałych kwiatów…

To także słowa Knapperta, który dalej wspomina o tym, iż w hiduistycznych wierzeniach  Lakszmi bywa boginią owoców, boginią-krową, boginią-Ziemią i całym stworzeniem.

Jej mężem jest Wisznu – bóg o sześciu doskonałych cechach, do których zaliczały się wiedza, piękno, wyrzeczenie, sława, majętność i siła. On jest bogiem słońca – ona zrodzonym z wód, wspomnianym już, kwiatem lotosu.

Największym świętem na cześć Lakszmi jest Diwali, o którym więcej można przeczytać tutaj

*

Tekst z cyklu Alfabet religii