Politeizm

Czyli wielobóstwo. Oznacza równoczesne uznanie kilku lub więcej bóstw za istoty nieśmiertelne, którym oddaje się cześć.

Kryszna i jego żona Radha   Atma Kryszna i jego żona Radha
Przykład politeizmu religii hinduskich
Bóstwa te uważa się za obdarzone ponadludzkimi siłami, tworzące zorganizowany świat.

Politeistycznymi religiami można nazwać tyl­ko te religie, które w swym panteonie mają istoty boskie o zróżnico­wanym zakresie kompetencji w naturze, gospodarce, społeczeństwie, sferze prywatnej itp. (a nie tylko istnienie wielu bogów!).

Politeizm związany był zarówno z kulturami mniej jak i bardziej rozwiniętymi (do tych ostatnich zalicza się np. starożytny Egipt, Mezopotamia, Grecja, Chiny, Indie).

Religie politeistyczne do dziś skupiają setki milionów wyznawców. W historii bywały okresy, kiedy zdecydowanie dominowały we wszystkich regionach świata.

W religiach z rozbudowanymi pan­teonami poszczególni bogowie obdarzani są wyspecjalizowanymi funkcjami. Bywa, że funkcje pierwotne bóstw zanikają na rzecz no­wych kompetencji.  

Często dokonywano wtórnej systematyzacji. Panteony powiększały się lub zmniej­szały w wyniku rozwoju politycznego danego ludu. Bogowie ulegali też często połączeniu, lub redukcji funkcji, gdy bóg o bardzo wszechstronnych funkcjach stawał się bogiem wyspe­cjalizowanym. 

Często też obserwuje się w przypadku bogów najwyższych, wielofunkcyjnych, że zostają przesuwani na dalszy plan, gdzie mają żyć we względnej bezczynności (łac. deus otiosus - „bóg bezczynny"), podczas gdy bó­stwa niższe i „bliższe" odgrywają bardziej decydującą rolę w życiu religijnym.

***

Hasło pochodzi z książki "Religie współczesnego Bliskiego i Dalekiego Wschodu Cz. 1". Wydawnictwo M; 2014 r.

«« | « | 1 | » | »»
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg