Hebraica na Adwent

Ks. Rafał Starkowicz /Foto Gość

Nowy rok liturgiczny rozpoczyna się czasem Adwentu, czyli podwójnego oczekiwania na przyjście Chrystusa – w pamiątce Bożego Narodzenia i przyjścia na końcu czasów. Mamy nadzieję, że codzienne (podobnie jak w Wielkim Poście) rozważania Hebraici przyczynią się do dobrego przeżycia tego okresu.

Zapowiadany - Król (1)

Pierwszy okres monarchii izraelskiej to właściwy początek idei mesjanizmu jako oczekiwania na specjalnego wysłańca Bożego – Mesjasza.
Termin „mesjasz” pochodzący od aramejskiego „mesiha” i hebrajskiego „masijah” znaczy „namaszczony”, „pomazaniec”. Język grecki przejmuje słowo i ma „messias” lub tłumaczy dosłownie: „christos”. W narodzie izraelskim osobą namaszczoną był przede wszystkim król (np. 1Sm 16,13), którego nazywano pomazańcem Jahwe ze względu na jego wybranie przez Boga. Za idealnego króla izraelskiego uważano Dawida. Pełnił wolę Jahwe, słuchał proroków, a jego sukcesy świadczyły o tym, że Bóg był z nim. Objawienie przekazuje, że Bóg związał się szczególnie z Dynastią Dawida. Dawid zapragnął zbudować świątynię Jahwe, prorok Natan najpierw pochwalił ten zamysł, jednakże to nie Dawid miał zbudować dom Boży lecz jego potomek, wzbudzony przez Boga i cieszący się u Niego szczególnymi względami:

„Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem, a jeżeli zawini, będę go karcił rózgą ludzi i ciosami synów ludzkich.” (2Sm 7,12-14)

(zwrot ten ma wzór formuły przymierza: „Ja będę Bogiem waszym, a wy będziecie ludem Moim.”)

Już u Żydów słowa te nabrały sensu mesjańskiego, czego wyrazem są przede wszystkim psalmy mesjańskie, które opisują przyszłego Mesjasza jako wyidealizowanego Pomazańca Bożego – potomka Dawida:

Ps 2 – Mesjasz Królem i Synem Bożym:

„Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej. Ogłoszę postanowienie Pana: Powiedział do mnie: Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem.” (6-7)

Ps 16 – Ciało Mesjasza nie ulegnie skażeniu w Szeolu (zapowiedź zmartwychwstania Chrystusa)

„bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu.” (10)

Ps 45 – Weselna pieśń dla Pomazańca Bożego
namaszczenie przez Boga:

„Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem;”

Ps 72 – Królestwo Mesjasza
Bóg przekazuje władzę synowi królewskiemu:

„O Boże, przekaż Twój sąd królowi i Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.” (1)

sprawiedliwość, opieka nad ubogimi:

„Niech sądzi sprawiedliwie Twój lud i ubogich Twoich - zgodnie z prawem!
Niech góry przyniosą ludowi pokój, a wzgórza - sprawiedliwość!
Otoczy opieką uciśnionych z ludu, ratować będzie dzieci ubogich, a zetrze ciemiężyciela.” (2-4)

powszechność królestwa Mesjasza:

„I panować będzie od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi.” (8)

Ps 89 – Przypomnienie proroctwa Natana o wyniesieniu Dynastii Dawida

„Mówiłeś niegdyś w widzeniu do świętych Twoich i powiedziałeś: Włożyłem na głowę mocarza koronę; wyniosłem wybrańca z ludu.
„Znalazłem Dawida, sługę mojego, namaściłem go świętym olejem moim,
aby ręka moja zawsze z nim była i umacniało go moje ramię.
Nie zwiedzie go nieprzyjaciel ani nie pognębi go złośnik.
Lecz zetrę przed nim jego przeciwników, porażę tych, co go nienawidzą.
Z nim moja wierność i łaska; w moim imieniu moc jego się wzniesie.
I rękę jego wyciągnę na morze, a prawicę jego na rzeki.
On będzie wołał do Mnie: Ty jesteś moim Ojcem, Bogiem moim i Skałą mojego ocalenia.
A Ja go ustanowię pierworodnym, największym wśród królów ziemi.
Zachowam dla niego łaskawość swą na wieki i wierne będzie moje z nim przymierze.
Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne, a jego tron - [trwały] jak dni nieba.” (20-30)

Ps 110 – Mesjasz Królem i Kapłanem
zapowiedź zaszczytnego miejsca dla Mesjasza „po prawicy” Boga:

„Wyrocznia Boga dla Pana mego: Siądź po mojej prawicy, aż Twych wrogów położę jako podnóżek pod Twoje stopy.” (1)

panowanie:

„Twoje potężne berło niech Pan rozciągnie z Syjonu: Panuj wśród swych nieprzyjaciół!” (2)

zrodzenie:

„Przy Tobie panowanie w dniu Twej potęgi, w świętych szatach [będziesz]. Z łona jutrzenki jak rosę Cię zrodziłem.” (3)

nowa godność kapłańska Mesjasza:

„Pan przysiągł i żal Mu nie będzie: Tyś Kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka.” (4)