Świadkowie Jehowy w Polsce

Tajemnicze początki
Początki Świadków Jehowy w Polsce owiane są mgłą tajemnicy. Podobno pierwszy zbór badaczy założono na ziemiach polskich w roku 1895. Pierwszym polskim zwolennikiem teorii Russella był rzekomo niejaki Antoszewski, który został badaczem w latach osiemdziesiątych XIX w. W Polsce jako pierwszy działał natomiast brat Oleszyński, o którym nic bliżej nie wiadomo, poza tym, że w 1907 roku miał przetłumaczyć na język polski pierwszy tom dzieł Russella, prekursora wszystkich ruchów badaczy Pisma Świętego. Do Warszawy natomiast naukę Russella jako pierwszy przyniósł w roku 1905 Szwajcar, nazwiskiem Bente.
W 1909 r. ukazywały się już publikacje w języku polskim. Przedtem badacze w Polsce mieli do dyspozycji literaturę w językach niemieckim i angielskim, którą dostarczał im m.in. brat H. Herkendell z biura Towarzystwa w Barmen-Elberfeld w Niemczech.
W maju 1910 r. do Warszawy z krótką wizytą przyjechał osobiście prezes Russell, aby odwiedzić tutejszych braci, których w całej Polsce było wtedy zaledwie ok. 20. Spotkanie zorganizowano w mieszkaniu brata Bente.
W okresie międzywojennym władze państwowe podchodziły do badaczy nieufnie. Traktowano ich jak niebezpieczną sektę. Ich działalność była półlegalna lub nielegalna, dlatego obecnie wiadomo o niej niewiele.
W 1932 r. polskie biuro organizacji przeniesiono z Warszawy do Łodzi. W 1938 roku władze państwowe zakazały rozpowszechniania Strażnicy – pisma ruchu.

Dynamiczny rozwój
Dynamiczny rozwój organizacji nastąpił po wojnie. Już w czerwcu 1946 roku w Katowicach odbyła się pierwsza powojenna krajowa Konwencja Świadków Jehowy w Polsce. Przybyło na nią 5600 osób. W 1947 r. nadzorcą okręgu, który objął obszar całej Polski, został Edward Kwiatosz. W 1949 roku w Polsce były już trzy okręgi, w których działało ok. 18 tys. osób. W 1950 roku Świadkowie byli już na tyle potężni, że władze komunistyczne zaczęły się ich obawiać. Nie byli jednak jeszcze tak silni jak Kościół katolicki, który niechętnie musiały tolerować. Dlatego 2 lipca 1950 r. wydano zakaz działalności Świadków Jehowy oraz skonfiskowano majątek ruchu.
Mimo zakazów w 1959 r. było w Polsce już ponad 84 tysiące Świadków. W 1985 r. organizacji udało się zarejestrować swoje wydawnictwo, pod nazwą "Strażnica – Wydawnictwo Wyznania Świadków Jehowy w Polsce".
W 1989 r. nastąpiła rejestracja ruchu przez kierownika Urzędu do Spraw Wyznań. Oficjalna nazwa organizacji to: "Strażnica" – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe. Zarejestrowany Związek Wyznania Świadków Jehowy w Polsce.
Obecnie, pod względem ilości wiernych, Świadkowie Jehowy są trzecim związkiem wyznaniowym w Polsce. Więcej jest tylko rzymskich katolików i prawosławnych.