Rosja rekrutuje muzułmańskich Tatarów do swojego Korpusu Afrykańskiego

Zrekrutowani przez Rosję muzułmańscy najemnicy mieliby zostać wysłani między innymi do Republiki Środkowoafrykańskiej, gdzie wpływy Moskwy są najsilniejsze, ale też do Burkina Faso, Mali i Nigru. We wszystkich tych krajach muzułmanie stanowią przytłaczającą większość; w Mali jest ich ponad 90 proc., jeszcze więcej, bo niemal 100 proc. w Nigrze, najmniej, choć powyżej 60 proc. w Burkina Faso.

Dlatego według portalu IdealReal Moskwa stara się rekrutować mężczyzn z Tatarstanu i innych muzułmańskich republik do swojego Korpusu Afrykańskiego, ponieważ ich religijne i kulturowe pochodzenie ułatwi im pracę w muzułmańskich krajach północno-zachodniej Afryki.

Za podpisanie kontraktu rosyjskie ministerstwo obrony wypłaca jednorazową kwotę w wysokości 400 tys. rubli (prawie 5 tys. dolarów), a władze Tatarstanu płacą kolejne 2,1 mln rubli (około 26 tys. dolarów). Później za każdy miesiąc spędzony w Afryce najemnikom kontraktowym obiecuje się 240 tys. rubli (około 3 tys. dolarów). Dodatkowo przewidziano jednorazową wypłatę 20 tys. rubli (245 dolarów) na każde małoletnie dziecko i możliwość otrzymania preferencyjnego kredytu hipotecznego - dowiedział się IdealReal.

W marcu Tatar-Inform, wiodący portal z Tatarstanu, opublikował obszerny artykuł o Korpusie Afrykańskim, w którym opisano warunki, jakie powinien spełniać kandydat na najemnika. Musi być on sprawny fizycznie, niekarany i w przypadku szeregowego żołnierza mieć od 18 do 45 lat, a 55 lat, jeśli chciałby służyć w Afryce jako oficer.

Rosja prowadzi rekrutację do swoich afrykańskich wojsk nie tylko w Tatarstanie, chętnych szuka też w Moskwie i obwodzie moskiewskim, Petersburgu, Niżnym Nowogrodzie, Krasnodarze i Noworosyjsku. W Moskwie i obwodzie moskiewskim tym, którzy podpiszą umowę, obiecuje wypłaty w wysokości 1,9 mln rubli (ponad 23 tys. dolarów). W Petersburgu pensja dla żołnierzy kontraktowych wynosi tyle samo co w Tatarstanie.

W Afryce rosyjscy najemnicy są obecni przede wszystkim w krajach, w których rządzą junty wojskowe; oprócz Burkina Faso, Mali, Nigru i Republiki Środkowoafrykańskiej, są również w Gwinei Równikowej, rządzonej przez 82-letniego autorytarnego prezydent Teodora Obiangę, we wschodniej części Libii, kontrolowanej przez marszałka Chalifę Haftara i w rozdartym wojną domową Sudanie

Dotychczasowa obecność w Afryce najemników z Grupy Wagnera i jej sukcesora wzmocniła niedemokratyczne reżimy afrykańskie, jednocześnie rozszerzając rosyjskie wpływy poza kraje Sahelu. Jednak najemnicy ci niewiele zrobili, aby poprawić bezpieczeństwo w regionie, który zmaga się z bojownikami z Al-Kaidy i Państwa Islamskiego.

Tadeusz Brzozowski (PAP)