W wierzeniach starożytnych Greków był on jednym z dwunastu najważniejszych, olimpijskich bogów. Uchodził za opiekuna dróg, podróżnych, kupców, ale i złodziei.
W różnych kulturach i religiach świata symbolizowała płodność, urodzaj, a nawet zmartwychwstanie.
Aszantowie z Ghany i Wybrzeża Kości Słoniowej nazywają tak swe bóstwo nieba.
Religia i wyobraźnia Terry'ego Gilliama.
Religia czy tradycja?
Germanie wierzyli, że wilk Fenrir był synem Lokiego - bóstwa zniszczenia i śmierci – oraz zwiastującej nieszczęścia olbrzymki Angrbody.
Czyli buddyjska medytacja, błogosławienie braci Lumière i innych proroków elektronicznego zbawienia.
W wierzeniach Majów taką właśnie nazwę nosiła mityczna kraina umarłych.
Oto jest zadanie! Wybrać ten jeden jedyny. Czy to w ogóle możliwe?
Ludowa baśń, czy może mit? Oto jest pytanie!
