Pielgrzym jedności i dialogu

13 kwietnia 1986 r. Jan Paweł II jako pierwszy biskup Rzymu przekroczył próg rzymskiej synagogi. W roku Wielkiego Jubileuszu 2000 lat chrześcijaństwa Następca św. Piotra pielgrzymował po ziemi Chrystusa. Adam Bujak

Nie każda papieska inicjatywa ekumeniczna czy w dziedzinie dialogu z religiami niechrześcijańskimi spotykała się z entuzjastycznym przyjęciem. Przez wiele lat na przykład Jan Paweł II bezskutecznie zabiegał o spotkanie z prawosławnym patriarchą Moskwy i Wszechrusi Aleksym. Z nieugiętym uporem sprzeciwiał się on pielgrzymce Papieża do katolików mieszkających na terytorium Federacji Rosyjskiej. Wielkim niespełnionym marzeniem Jana Pawła II było również spotkanie przywódców religii monoteistycznych na Górze Synaj w 2000 r. Na tym wzgórzu – świętym zarówno dla chrześcijan, jak i dla żydów czy muzułmanów – stanął sam. Pozostali nie skorzystali z papieskiego zaproszenia. „Wiatr, który jeszcze dzisiaj wieje z góry Synaj (...) niesie ze sobą usilne zaproszenie do dialogu między uczniami wielkich religii monoteistycznych w ich służbie rodzinie ludzkiej” – powiedział wówczas Jan Paweł II.