Jan Paweł II podjął wielkie dziedzictwo prekursorów dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego. Rozwinął i pogłębił doktrynę Soboru Watykańskiego II o innych religiach (w tym stwierdzenie z numeru 3. deklaracji Nostra aetate). W licznych dokumentach i przemówieniach pozytywnie wypowiadał się o i. oraz muzułmanach.
Czyż w świecie, który pragnie jedności i pokoju, wierzący nie powinni popierać przyjaźni i zjednoczenia między ludźmi i ludami, które na ziemi tworzą jedną wspólnotę?
