Jan Paweł II o islamie

To są ważne różnice, które możemy przyjąć z pokorą i szacunkiem, w duchu wzajemnej tolerancji; jest w tym tajemnica, co do której - jestem tego pewny - Bóg nas kiedyś oświeci.

My, chrześcijanie i muzułmanie, na ogół źle się rozumieliśmy i w przeszłości występowaliśmy czasem przeciw sobie, a nawet wyczerpywaliśmy nasze siły w polemikach i w wojnach.

Wierzę, że dziś Bóg zachęca nas do zmiany dawnych nawyków. Mamy się szanować, a także pobudzać się wzajemnie do dobrych dzieł na drodze Bożej.

Znacie, tak samo jak ja, cenę wartości duchowych. Ideologie i slogany nie mogą was zadowolić ani rozwiązać problemów waszego życia. Może się to dokonać tylko poprzez wartości duchowe i moralne, a ich podstawą jest Bóg.

[Drodzy młodzi, bardzo chciałbym, żebyście umieli przyczyniać się do budowania świata, w którym Bóg zajmuje pierwsze miejsce, a tym samym pomagać w zbawianiu całej ludzkości. Podążając tą drogą, możecie liczyć na szacunek i współpracę ze strony waszych katolickich braci i sióstr, których ja tu dzisiaj przed wami reprezentuję.] (fragmenty w nawiasach w tłumaczeniu własnym (przyp. tłum.))

Rzym, 15 stycznia 1990

Ponieważ wierzymy w Boga, który jest Dobrocią i Doskonałością, wszystkie nasze działania muszą odzwierciedlać świętą i prawą naturę Tego, którego czcimy i któremu okazujemy posłuszeństwo. Dlatego też również w dziele misji i du'wah, nasze czyny powinny wypływać z poszanowania dla niezbywalnej godności i wolności osoby ludzkiej, stworzonej i kochanej przez Boga. Zarówno chrześcijanie, jak i muzułmanie wezwani są do obrony nienaruszalnego prawa każdej jednostki do swobodnego wyznawania i praktykowania swojej religii.

W przeszłości, a nierzadko jeszcze dzisiaj, zdarzały się ubolewania godne przypadki niezrozumienia, nietolerancji oraz konfliktu pomiędzy chrześcijanami a muzułmanami, szczególnie w tych rejonach świata, gdzie wyznawcy jednej z tych wspólnot byli mniejszością bądź stanowili grupę przyjezdnych robotników. Przywódcy religijni powinni zatem szukać sposobów pokonania takich trudności w duchu sprawiedliwości, braterstwa i wzajemnego szacunku. A zatem, rozważając właściwe metody wypełniania misji i da'wah, stoicie przed zagadnieniem, które jest istotne dla harmonii religijnej i społecznej.

Zastanawialiście się także nad trudnościami, jakie stają dzisiaj przed wierzącymi, którzy starają się głosić ludzkości obecność Boga i Jego wolę. Jako wierzący, nie negujemy ani nie odrzucamy prawdziwych korzyści, które przyniosły światu współczesne osiągnięcia, lecz zarazem jesteśmy przekonani, że bez odniesienia do Boga, nowoczesne społeczeństwo nie doprowadzi mężczyzn i kobiet do celu, dla którego zostali stworzeni.

Na tym polu chrześcijanie i muzułmanie mogą pracować razem, świadcząc wobec współczesnej cywilizacji o Bożej obecności i miłosiernej Opatrzności, która czuwa nad naszymi krokami. Wspólnie możemy głosić, że Ten, który nas stworzył, powołał nas także do życia w harmonii i sprawiedliwości. Niech błogosławieństwo Najwyższego wspiera wasze wysiłki na rzecz dialogu i pokoju!