Religie AfrykiDuchowość chrześcijańska w Afryce, rodzime religie Afryki i kościoły afrochrześcijańskie
Fragment książki: James A. Wiseman OSB "Historia duchowości chrześcijańskiej", WAM 2009
Odrzucenie rodzimej religii afrykańskiej nie jest już tak powszechne wśród misjonarzy i innych przybyszów z Zachodu jak niegdyś. W Kościele rzymskokatolickim zmiana podejścia dokonała się w połowie XX wieku, gdy papież Pius XII w encyklice Evangelii praecones położył nacisk na coś, co faktycznie stanowiło powszechną praktykę w Kościele przed wiekami, gdy w pierwszym tysiącleciu ewangelizowano ludy północnej Europy: „Kościół od początku aż do naszych czasów zawsze trzymał się owej mądrej praktyki: nie pozwolić, aby Dobra Nowina wprowadzana do nowego kraju niszczyła lub niweczyła cokolwiek posiadanego już przez mieszkańców, a co z natury jest dobre, sprawiedliwe lub piękne”. To papieskie zarządzenie sprawiło, że katoliccy misjonarze zaczęli poszukiwać w tradycyjnych religiach wierzeń i praktyk, które były „dobre, sprawiedliwe lub piękne”. Słowa papieża Piusa XII kilkadziesiąt lat później znalazły odzwierciedlenie w jednym z przełomowych dokumentów Soboru Watykańskiego II, Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate, którą w październiku 1965 roku ogłosił papież Paweł VI. Więcej:.
Magia a religia
Wokół jogiJoga – różnorodność znaczeń
Fragment książki: Agata Świerzowska "Joga. Droga do transcendencji"; WAM 2009
W ciągu niemal pięciu tysięcy lat joga wielokrotnie ulegała zmianom, dostosowując się do różnych warunków społecznych i kulturowych. Ta zdolność adaptacyjna zawsze była źródłem jej bogactwa i trudnej do ogarnięcia wielowymiarowości. Wydaje się jednak, że wielka popularność jogi i dość zaskakująca różnorodność form, jakie współcześnie przyjmuje gubi coraz częściej jej zasadnicze przesłanie. Coraz rzadziej postrzega się jogę jako ścieżkę duchową, drogę prowadzącą ku transcendencji. Staje się raczej wyszukaną, egzotyczną formą gimnastyki, modnym sposobem na spędzanie wolnego czasu, utrzymanie kondycji fizycznej, zgrabnej figury i dobrego samopoczucia. Więcej:.
Wobec Islamu 
Dialog katolicko-żydowskiDroga za nami, droga przed nami
Fragment publikacji zawierającej wykłady kard. Stanisława Dziwisza i rabina Davida Rosena "Bracia odnalezieni. Dialog katolicko - żydowski"; WAM 2009
Wykłady kard. Stanisława Dziwisza i rabina Davida Rosena zostały wygłoszone 6 marca 2009 roku, w jezuickim Centrum Kultury i Dialogu działającym przy Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie, podczas konferencji zatytułowanej: „Dialog katolicko-żydowski – droga za nami, droga przed nami”. łówni prelegenci, kardynał Dziwisz i rabin Rosen, byli uczestnikami wielu historycznych wydarzeń w dziejach dialogu katolicko-żydowskiego, a dziś należą do grona jego czołowych propagatorów. Kardynał Dziwisz, jako najbliższy współpracownik papieża Jana Pawła II, był świadkiem pierwszej wizyty Biskupa Rzymu w rzymskiej synagodze (1986), modlitewnych spotkań międzyreligijnych w Asyżu (1986 i 2002) oraz pielgrzymki Jana Pawła II do Izraela (2000). Rabin Rosen jest od lat czołowym reprezentantem wspólnoty żydowskiej w dialogu z wyznawcami innych religii. Przewodniczył delegacji żydowskiej na spotkaniu w Asyżu i wielu innych spotkaniach żydowskich przywódców z Janem Pawłem II i Benedyktem XVI. Więcej:.
«« | « |
1
| » | »»
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Alfabet religii: Amulet tekstowy
Kościół z tym walczył, ale jak widać ta walka nie była do końca wygrana.
Alfabet religii: Dialog międzyreligijny
W ostatnich latach także w tej dziedzinie pojawia się we mnie mnóstwo pytań i wątpliwości...
