Słowniczek ten ma na celu podanie znaczenia podstawowych terminów sanskryckich użytych w tekstach o hinduizmie
ahimsa „Wyzbycie się pragnienia zabijania". Nauka o nie stosowaniu przemocy, która nakazuje najwyższy szacunek dla każdego bez wyjątku żyjącego stworzenia. Pojawiła się około VI -wieku przed Chr. najpierw w hinduizmie, a następnie została przejęta przez buddyzm oraz dźinizm.
Aranyaka „Z lasu". Nazwa dawana grupie „tekstów z lasu" napisanych przez eremitów wedyjskich, prawdopodobnie pod koniec okresu BRAHMANA.
atman Odwieczna zasada, która ożywia jednostkę. „Wnętrze", „dusza indywidualna", substrat podświadomości. Wiele tekstów hinduskich przedstawia idee bramanizmu na odnośnie atmana, zasady życia, głównej mocy człowieka, nieśmiertelnej i duchowej zasady. Buddyzm przeciwstawia się tej nauce.
Bhagawadgita „Pieśń Pana". Poemat, który stanowi VI księgę Mahabharata. Jest to „Biblia Indii" napisana w formie dialogu między bogiem KRSNĄ a jego wiernym Arjuną, mówi przede wszystkim o pobożności jako drodze zbawienia. Księga ta była źródłem inspiracji dla Gandhiego.
bhakti Od bhaj „współdzielić". Filozofia religijna, która stara się przybliżyć wiernego do bóstwa, budując między nimi -więź miłości. Obecna w Indiach od początku naszej ery, dokonała wielkiego przewrotu w myśli i kulcie, spopularyzowała kult KRSNY, pogłębiła kult Wisnu i wywarła wpływ na buddyzm. Odcisnęła swe piętno także na sztuce Indii.
braman W rodzaju nijakim termin ten oznacza formułę rytualną, a następnie wiedzę wedyjską, naukę bramana, kapłana hinduskiego. W rodzaju męskim braman jest to kapłan składający ofiarę wedyjską. Termin ten oznacza także kapłana, nauczyciela duchowego w społeczeństwie wedyjskim i w tym przypadku liczba mnoga brzmi: bramani (bramini), czyli członkowie najwyższej kasty w społeczeństwie wedyjskim. Braman pisane wielką literą oznacza Absolut, Ogół, czystą Energię, która staje się Brahmą kiedy się go wzywa jako bóstwo osobowe.
Brahmana „Należący do bramanów". W rodzaju nijakim słowo to oznacza grupę tekstów, które stanowią część objawienia wedyjskie-go. Są to teksty pisane prozą w latach 800-600 przed Chr. i mówią o składaniu ofiar (ceremonie, mity, legendy).
dharma Porządek kosmiczny i społeczny, który utrzymuje wszechświat w swym istnieniu. Tym niezmiennie ustalonym porządkiem rządzi zbiór reguł i zjawisk naturalnych. Postępowanie poszczególnych jednostek warunkuje dobre funkcjonowanie wszechświata i ich normalne życie w dharma. Troska o dharma, ponieważ należy do sfery sacrum, powierzona została szczególnie BRAMANOM.
gopura Wieże o planie prostokątnym, które począwszy od XI wieku w Indiach południowych górują nad wejściem do ogrodzonego zespołu świątynnego. Zbudowane z wielu pięter, zwężają rżę, a każde piętro ozdobione jest setkami posążków bóstw i świętych.
jogaod yuj „Wiązać". Zespół systemów filozoficznych które nauczają metod wyzwolenia ducha uwięzionego w < obejmuje zarówno ćwiczenia fizyczne, jak i duchowe i opanowanie oddechu, koncentrację i medytację. Ostatecznym celem tych technik jest zjednoczenie ducha ludzkiego z powsz sadą.
karman Fundament czynności rytualnej, jej wartość, dzia widzialna i niezwyciężona moc, która przenika duszę w niej źródłem kolejnych narodzin. Powszechna w Indiach karmana głosi konieczność powtórnych narodzin, by zebrać owoce, które nie „dojrzały" w życiu obecnym.
Krsna Bóg „czarny", ósmy awatara boga Wisnu. Stał s popularny w całych Indiach. Jego kult został zapoczątkowany w regionie Mathura (Uttar Pradeś), mieście opisywanym jako siedziba mądrości i wiedzy. Jest to bóg, który niszczy zło, inspiruje poznanie. Szkoły późnego wisznuizmu uważają Krsnę za pełń nie najwyższej Istoty. Jako bóg, wyśpiewuje boską pieśń i BHAGAWADGITA.
moksa Ostateczne wyzwolenie z cyklu powtórnych naród zjednoczeniu z BRAMANEM. Jest to hinduskie zbawienie.
puja Prywatna i publiczna modlitwa oraz ofiara hinduska. Obejmuje ogół obrzędów, które różnią się w zależności od epoki; zawsze towarzyszą im pieśni.
purusa „Mężczyzna", „człowiek". Męski, globalny duch l pierwotna istota człowieka w WEDACH. Człowiek kosmiczny, miał sprawić powstanie wszechświata w trakcie ofiary sprawowanej przez bogów.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Kościół z tym walczył, ale jak widać ta walka nie była do końca wygrana.
W ostatnich latach także w tej dziedzinie pojawia się we mnie mnóstwo pytań i wątpliwości...
Czyli tak naprawdę co? Religia? Filozofia? Styl życia zwany coraz częściej lifestyle’m?