W Izraelu rośnie frustracja wobec dominacji ultraortodoksyjnego judaizmu. Symbolem stała się Ściana Płaczu, o prawo do modlitwy przy której walczy grupa kobiet.
Na Wybrzeżu Kości Słoniowej już piąty dzień z kolei, trwa międzyreligijna modlitwa o pokój.
W mozaice muzułmańskich ugrupowań religijnych ważne miejsce zajmuje ahmadijja. Powstały w 1889 roku na terenie indyjskiej części Pendżabu ruch należy do najbardziej aktywnych i kontrowersyjnych. Często uznaje się go za niezależną religię, natomiast przez ortodoksyjny islam uznawany jest za sektę.
W dokumencie DS USA wyraźnie widać wyczulenie na antysemityzm i stosunki z judaizmem.
Mimo iż przez wieki subkontynent indyjski znajdował się pod panowaniem islamskim, muzułmanie zawsze stanowili tam mniejszość.
Muzułmanie przyzwyczaili nas do krytycznej i zachowawczej postawy wobec dialogu. Z tym większą uwagą należy odnotować i wspierać każdą oficjalną inicjatywę dialogową, pochodzącą z kręgów islamskich.
Wielu ludzi przyzwyczaiło się do terytorialnego podziału świata na część europejsko-chrześcijańską i arabsko-muzułmańską. Co więcej, przyjmują tę rzeczywistość jako niezmienną i zawsze istniejącą.
Rozmowa z o. Symeonem Stacherą OFM
Dane statystyczne podają, że muzułmanie stanowią w Oceanii zaledwie 1% ogólnej liczby ludności. Te same źródła wskazują jednak, że wyznawców islamu przybywa na tym terenie szybciej niż chrześcijan, których jest jeszcze 83%.
Dzieje kontaktów chrześcijan i muzułmanów sięgają pierwszej połowy VII wieku. Pierwsze nieoficjalne spotkania Mahometa z chrześcijanami (monofizytami) miały miejsce podczas jego częstych podróży handlowych do Palestyny i Syrii.
