Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie religie.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Czyli tablica VII - Enkidu w mrocznej krainie bogini Irkalli.
Oraz walka z bykołakiem - czyli szósta z dwunastu tablic, które tworzą epos o przygodach herosa Gilgamesza.
Z piątej z dwunastu tablic, które tworzą epos o przygodach herosa Gilgamesza, dowiadujemy się, iż cedrowa góra, którą próbuje odnaleźć to "mieszkanie bogów, tron śmiertelnej Irnini".
Filistyńscy władcy wierzyli, że to bogu Dagonowi zawdzięczali pojmanie Samsona, dlatego też składali mu wielkie ofiary dziękczynne.
W Persji czczony był jako bóg słońca, ale wspominała o nim już nawet najstarsza z indyjskich Wed, powstała w XIV wieku przed Chrystusem.
Na jesień zapowiada się nie lada gratka.
Arabowie udomowili te zwierzęta pod koniec II wieku p.n.e. Ich opisy to stały element kasyd – staroarabskich utworów poetyckich, które były podstawowym gatunkiem liryki przedmuzułmańskiej, a pisuje się je w krajach arabskich do dziś.
W starożytnym Egipcie zwierzęta otaczano szczególnym kultem. Z lotu ptaków, czy zachowania świętych byków próbowano wróżyć. Gdy człowiek chorował, kładziono obok niego zwierzę, które miało zmylić zsyłające choroby demony i to na nie „przejść” miało schorzenie. Największą czcią otaczana nad Nilem jednak koty.
Według wierzeń starożytnych Egipcjan, dusza ludzka dzieliła się na trzy poddusze, opuszczające ciało w momencie zgonu.
Ta celtycka bogini czczona była także w starożytnym Rzymie. Jej imię znaczy tyle, co klacz i to właśnie końmi miała się opiekować.