Jedną z religii typowych tylko dla danego kraju jest szintoizm (sintō, sintōizm), występujący niemal wyłącznie w Japonii.
Niezmiernie istotne w japońskim, szintoistycznym pielgrzymowaniu, w odróżnieniu od europejskiego, jest odbywanie pielgrzymki bez określonego, konkretnego celu. Najważniejsze w niej dla wyznawców jest kontemplowanie piękna przyrody, krajobrazu i jego konkretnych elementów – kamienia, wodospadu lub drzewa, którym oddają cześć.
Do najistotniejszych ośrodków pielgrzymkowych i turystycznych o korzeniach szintoistycznych należą: Ise jako świętość Japończyków, Tokio ze świątynią Meiji, wyspa Mijyajima ze świątynią Itsukushima, Nikko, góra Fuji-san, Kamakura, Inari i Izumo Taisha. We wszystkich tych miejscach ważny jest zachwyt nad światem przyrody.
Mimo że pielgrzymi i turyści nie do końca zdają sobie sprawę z wartości środowiska naturalnego i nie zawsze, szczególnie turyści, są na tym skoncentrowani, to jednak wszyscy są świadomi, że biorą udział w głębokiej tradycji japońskiej. Podążają tymi samymi ścieżkami, którymi wędrowali przodkowie. Dla Japończyków najważniejsza jest ciągłość tradycji i w tym można dopatrywać się siły oraz wartości szintoizmu dla całego narodu.
Japończycy najczęściej udają się do chramów po to, by złożyć ofiarę, oczyścić się lub zawrzeć związek małżeński według starej japońskiej tradycji. Szczególnie dla turystów wierzenia i kultura szintoistów stanowią znaczącą atrakcję.
W kulturze Japonii, tak bliskiej szintoizmowi, tradycyjny jest pogląd, iż przemieszczanie się, marsz, pokonywanie przestrzeni wywiera oczyszczający i regenerujący wpływ na człowieka. Obserwuje się dużą aktywność turystyczną Japończyków, co wynika również z tego przeświadczenia. W podświadomości mieszkańców Kraju Wschodzącego Słońca istnieje przeświadczenie o oczyszczeniu i uświęceniu podczas wyjazdu.
Warto dodać, że w Japonii rozwija się również pielgrzymowanie do miejsc związanych z chrześcijaństwem. Objawienia maryjne w Akita oraz miasto Nagasaki, z miejscami związanymi z pobytem św. Maksymiliana Kolbe w latach 1930–1936, należą do najbardziej charakterystycznych i są celem pielgrzymów oraz turystów, szczególnie związanych z katolicyzmem.
*
Powyższy tekst jest fragmentem książki "Turystyka a pielgrzymowanie". Autor: Paweł Różycki. Wydawnictwo: WAM, 2016 r.
Kościół z tym walczył, ale jak widać ta walka nie była do końca wygrana.
W ostatnich latach także w tej dziedzinie pojawia się we mnie mnóstwo pytań i wątpliwości...
Czyli tak naprawdę co? Religia? Filozofia? Styl życia zwany coraz częściej lifestyle’m?