Czyli czy martwy może blask słońca zobaczyć?
Gilgamesz dopytuje Utnapisztima, w jaki sposób udało mu się zasłużyć na dar nieśmiertelności? W jaki sposób "w bogów zgromadzenie wstąpił"? Ten postanawia zdradzić mu tajemnicę bogów.
Epos o Gilgameszu przetrwał do naszych czasów wyryty na dwunastu glinianych tablicach. Jednak ostatnia z tablic jest problematyczna. Tekst znajdujący się na niej zdaje się być sztucznie doklejony po wiekach do przerwanego toku zdarzeń.
Epos o Gilgameszu to najstarsze epickie dzieło w dziejach ludzkości, a jednocześnie prawdziwa skarbnica wiedzy na temat sumeryjskich bogów, religii i mitologii.
W starożytności zaliczana była do najważniejszych syryjskich miast. Odnalezione tam w czasie archeologicznych wykopalisk tabliczki są pierwszymi, najstarszymi świadectwami wierzeń Semitów.
Taki rodzaj gry w piłkę królował przed wiekami w prekolumbijskiej Mezoameryce. Przypisywano jej rolę rytualną i polityczną.
Czyli innymi słowy Pierzasty Wąż - jedno z najważniejszych, staroamerykańskich bóstw.
W wierzeniach starożytnych Greków był on jednym z dwunastu najważniejszych, olimpijskich bogów. Uchodził za opiekuna dróg, podróżnych, kupców, ale i złodziei.
Aszantowie z Ghany i Wybrzeża Kości Słoniowej nazywają tak swe bóstwo nieba.
Słowo to w języku aramejskim oznacza tyle co „goście”, ale nie o zwykłych gości tu chodzi. Bo czy za takich uznać można biblijnych Abrahama, Izaaka, Jakuba, Józefa, Mojżesza, Aarona i Dawida?