W paryskim Luwrze można oglądać nowe sale wystawiennicze, poświęcone sztuce islamu. Pod imponującym dachem przypominającym baśniowy latający dywan zgromadzono 3 tys. obiektów, dzięki którym zwiedzający poznają 12 wieków cywilizacji muzułmańskiej.
Mauropm / CC 2.0
Luwr
Kolekcja sztuki islamskiej, licząca w sumie - łącznie z obiektami spoczywającymi w magazynach muzeum - 18 tys. obiektów, była do tej pory udostępniona publiczności w bardzo niewielkiej części
Pawilon o powierzchni 3 tys. metrów kwadratowych jest już ósmym działem tematycznym Luwru. Realizacja zakrojonego na wielką skalę projektu zajęła 10 lat, a jego koszt wyniósł prawie 100 mln euro. Inwestycję sfinansowali w ponad połowie prywatni mecenasi sztuki, w tym zwłaszcza książę saudyjski Al-Walid bin Talal i król Maroka Mohammed VI.
Jak podkreślił w jednym z wywiadów dyrektor Luwru Henri Loyrette, nowy dział prezentujący dwanaście stuleci historii islamu - od VII do XIX wieku - jest wyrazem "docenienia tej cywilizacji w jej różnorodności i roli, jaką odgrywała w użyźnieniu świata zachodniego, będąc z nim w ciągłej wymianie".
Aby pomieścić wszystkie dzieła sztuki, wzniesiono w centrum muzeum - na dziedzińcu Viscontiego - dwupoziomowy pawilon (z jednym piętrem na parterze, a drugim podziemnym). Budynek jest zwieńczony oszkloną przestrzenią okrytą złotawosrebrnym metalowym dachem, przypominającym falistym kształtem baśniowy latający dywan.
Imponująca konstrukcja jest dziełem dwóch architektów: Mario Belliniego i Rudy'ego Ricciottiego. Dach o fantazyjnym kształcie można obserwować z sali, gdzie tłumy ludzi tłoczą się wokół obrazu Mony Lisy Leonarda da Vinci.
Francuskie media zwracają uwagę, że efektowny budynek pawilonu islamskiego jest kolejnym elementem "odmładzającym" Luwr po słynnej szklanej piramidzie, która stanęła na dziedzińcu paryskiego muzeum w 1989 roku.
Wystawiane przedmioty - takie jak brązy, tkaniny i dywany, emaliowane szkło, rzeźby z kości słoniowej, mozaiki i ceramiki ottomańskie - prezentują przepych wzornictwa w krajach muzułmańskich. Powstały one na trzech kontynentach: od Hiszpanii przez kraje północnej Afryki aż po Chiny.
Wśród szczególnie cennych przedmiotów działu jest rzeźba lwa z Monzon, służąca niegdyś jako element fontanny, wykonana w Hiszpanii w XII-XIII wieku.
Inną atrakcją, wprawiającą w zachwyt zwiedzających, jest specjalnie wzniesiony w sali muzeum mur o długości 12 metrów pokryty 570 kolorowymi zdobionymi misternie płytkami ceramicznymi, które powstały w Imperium Ottomańskim między XVI a XIX wiekiem.
Kolekcja sztuki islamskiej Luwru, licząca w sumie - łącznie z obiektami spoczywającymi w magazynach muzeum - 18 tys. obiektów, była do tej pory udostępniona publiczności w bardzo niewielkiej części. Po otwarciu nowego pawilonu przestrzeń przeznaczona na sztukę islamu zwiększyła się trzykrotnie.
Oficjalnej uroczystości inauguracji nowego działu Luwru dokonał prezydent Francji Francois Hollande.
Kościół z tym walczył, ale jak widać ta walka nie była do końca wygrana.
W ostatnich latach także w tej dziedzinie pojawia się we mnie mnóstwo pytań i wątpliwości...
Czyli tak naprawdę co? Religia? Filozofia? Styl życia zwany coraz częściej lifestyle’m?
Nawrócony francuski rabin opowiedział niezwykłą historię swojego życia.
Jakie role, przez wieki, pełniły kobiety w religiach światach?
Córka Hatszepsut – kobiety faraona. Pośredniczki między światem bogów i ludzi…