Świadkowie Jehowy

Od klasy do Badaczy

Prekursorem wszystkich grup badaczy Pisma Świętego jest Charles Taze Russell (1852-1916), pochodzący z Allegheny (dziś dzielnica miasta Pittsburgh w stanie Pensylwania). W 1870 roku wraz z paroma znajomymi z Pittsburgha i Allegheny założył "klasę studiów biblijnych", której celem było pogłębianie rozumienia Biblii. W miarę upływu czasu Russell rozwijał również działalność publicystyczną, najpierw publikując w piśmie adwentystów ("Herald of the Morning") aby następnie wydać samodzielnie kilka broszur i w końcu w lipcu 1879 roku zacząć publikować czasopismo "Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa". Pierwszy numer ukazał się w nakładzie 6000 egzemplarzy, w 1914 roku wydawano już około 50000. Inicjatywa podjęta przez Russella zaowocowała wielkim zainteresowaniem Biblią, tak że w roku 1880 badacze Pisma Świętego byli już zorganizowani w zbory w kilku stanach.

W roku 1881 stworzyli Towarzystwo Traktatowe – Strażnica Syjońska, które w roku 1884 uzyskało osobowość prawną; na jego czele stanął w charakterze prezesa Charles T. Russell. Nazwę tej instytucji zmieniono później na Towarzystwo Biblijne i Traktatowe – Strażnica. Wielu członków już wówczas podjęło się chodzenia od domu do domu z literaturą biblijną; obecnie na całym świecie jest mniej więcej 700 000 takich osób.

Do roku 1909 działalność ta zdążyła nabrać zasięgu międzynarodowego, a główne biuro Towarzystwa przeniesiono wtedy do Brooklynu, dzielnicy Nowego Jorku, gdzie mieści się do dzisiaj. Zaczęto publikować kazania biblijne w gazetach. W roku 1913 kazania takie ukazywały się w czterech językach, a przedrukowywało je tysiące gazet na terenie Stanów Zjednoczonych, Kanady i Europy. Poza tym rozpowszechniono setki milionów egzemplarzy książek, broszur i ulotek.