Czy zachowanie statusu Jerozolimy jako świętego miasta żydów, chrześcijan i muzułmanów stoi w sprzeczności z uznaniem jej za niepodzielną stolicę Izraela?
Stolica Apostolska niezmiennie popiera koncepcję dwóch państw: żydowskiego i arabskiego z uchodźcami palestyńskimi oraz uznaje historyczne status quo Jerozolimy w zgodzie z dotychczasowymi rezolucjami ONZ – takie stanowisko na forum Rady Bezpieczeństwa wyraził w ubiegłym roku abp Bernardito Auza, stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy ONZ. Po części w podobnym duchu, choć już bez tak wyraźnego akcentu politycznego, napisana jest wspólna deklaracja Franciszka i króla Maroka Mohammeda VI, jaką podpisano podczas niedawnej wizyty papieża w tym kraju. „Uważamy za ważne zachowanie świętego miasta Jerozolimy jako wspólnego dziedzictwa ludzkości i przede wszystkim, dla wiernych trzech religii monoteistycznych, jako miejsca spotkania i symbolu pokojowej koegzystencji, w którym kultywuje się wzajemny szacunek i dialog. W tym celu muszą zostać zachowane i krzewione specyficzny charakter wieloreligijny, wymiar duchowy oraz szczególna tożsamość kulturowa Jerozolimy” – czytamy w dokumencie.
Dostępne jest 18% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Harmonijne połączenie zalet ludzkich w idealnej wizji poczętej z filozofii Greków.
Kolebka islamu, himjarycki król, żydowski neofita i pewien mało znany patron.
Kto w tej historii jest lepszym Żydem: ten, który napisał Hagadę na nowo, czy ten, który ją spalił?