Chrześcijanie i muzułmanie: wspólnie chroniąc miejsca kultu

Drodzy muzułmańscy Bracia i Siostry!

Jako Papieska Rada ds. Dialogu Międzyreligijnego z przyjemnością przekazujemy Wam najlepsze braterskie życzenia na ten czas obfitego Bożego błogosławieństwa i duchowego wzrostu. Post, razem z modlitwą, jałmużną i innymi praktykami pobożnościowymi łączy nas mocniej z Bogiem, naszym Stwórcą i tymi wszystkimi, wśród których żyjemy i pracujemy, pomagając nam postępować wspólnie drogą braterstwa.

Podczas tych długich miesięcy cierpienia, obaw i smutku, szczególnie podczas okresów lockdownu, odczuliśmy, że potrzebujemy pomocy Bożej, ale potrzebujemy też wyrazów i gestów solidarności braterskiej, takich jak: czyjś telefon, wiadomość ze słowami pocieszenia i wsparcia, modlitwa, pomoc w kupnie leków czy jedzenia, porada; i po prostu poczucia bezpieczeństwa płynącego z poczucia, że ktoś jest przy nas zawsze w chwilach potrzeby.

Pomoc Boża, której pragniemy i szukamy, zwłaszcza w okolicznościach takich, jak obecna pandemia, jest wieloraka: Boże miłosierdzie, przebaczenie, opatrzność i inne dary duchowe oraz materialne. To jednakże, czego potrzebujemy w tych czasach najbardziej, to nadzieja. Uznaliśmy zatem, że to dobry czas, aby podzielić się z Wami kilkoma refleksjami dotyczącymi cnoty nadziei.

Jak dobrze wiemy, nadzieja, choć niewątpliwie zawiera w sobie element optymizmu, jest czymś więcej. Podczas gdy optymizm to czysto ludzkie nastawienie, nadzieja osadzona jest jakoś w postawie religijnej: Bóg kocha nas, a zatem troszczy się o nas poprzez swoją Opatrzność. Czyni to na swoje tajemnicze sposoby, nie zawsze zrozumiałe dla nas. W takich momentach jesteśmy jak dzieci, pewne kochającej opieki swoich rodziców, lecz niezdolne jeszcze, aby objąć jej zakres swym rozumem.

Nadzieja rodzi się z wiary, że wszystkie nasze problemy i próby mają jakiś sens, cel i wartość, nawet jeśli zrozumienie ich i znalezienie drogi wyjścia wydaje nam się trudne czy wręcz niemożliwe.

Nadzieja niesie też w sobie przekonanie, że w sercu każdego człowieka obecne jest dobro. Wielokroć w sytuacjach trudności i rozpaczy pomoc - i nadzieja, jaką przynosi - przychodzi z najmniej spodziewanej strony.

Ludzkie braterstwo, objawiające się na różne sposoby, staje się zatem źródłem nadziei dla nas wszystkich, a szczególnie dla tych, którzy są w jakiejkolwiek potrzebie. Dzięki niech będą Bogu, naszemu Stwórcy i wszystkim naszym braciom i siostrom w człowieczeństwie, za spieszną i hojną odpowiedź solidarności, okazywanej zarówno przez wierzących, jak i ludzi dobrej woli niezwiązanych z żadna religią, w momentach katastrof, czy to naturalnych, czy wywołanych przez człowieka, jak konflikty i wojny. Wszyscy Ci ludzie i ich dobroć są dla nas przypomnieniem, że duch braterstwa jest czymś uniwersalnym i że przekracza on wszelkie bariery: etniczne, religijne, społeczne czy ekonomiczne. Działając w tym duchu naśladujemy Boga, który dobrotliwie patrzy na ludzkość, którą stworzył, a także na wszystkie inne stworzenia i na cały wszechświat. Dlatego też rosnąca troska i dbałość o planetę, która jest naszym "wspólnym domem", jest - według papieża Franciszka - kolejnym znakiem nadziei.

Zdajemy sobie również sprawę, że nadzieja ma swoich wrogów: brak wiary w Bożą miłość i opiekę; utrata zaufania do naszych braci i sióstr; pesymizm; rozpacz, a także jej przeciwieństwo – nieuprawnione założenia; niesprawiedliwe uogólnienia poczynione na podstawie jednostkowych złych doświadczeń i tym podobne. Trzeba się skutecznie przeciwstawiać tym szkodliwym myślom, nastawieniom i reakcjom, aby umacniać nadzieję pokładaną w Bogu i zaufanie do wszystkich naszych braci i sióstr.

W swojej ostatniej encyklice, Fratelli Tutti, papież Franciszek dużo mówi o nadziei. Mówi nam tak: "Zachęcam do nadziei, która 'mówi nam o rzeczywistości zakorzenionej w głębi istoty ludzkiej, niezależnie od konkretnych okoliczności i uwarunkowań historycznych, w jakich żyje. Mówi nam o pragnieniu, o dążeniu, o pożądaniu pełni, spełnionego życia, o chęci dotknięcia czegoś wielkiego, czegoś, co wypełnia serce i wznosi ducha ku wielkim rzeczom, jak prawda, dobro i piękno, sprawiedliwość i miłość. [...] Nadzieja jest odważna, potrafi spoglądać dalej, poza osobistą wygodę, poza małe pewności i zadowolenia, które zawężają widnokrąg, aby otwierać się na wielkie ideały, czyniące życie piękniejszym i godniejszym' (Gaudium et spes, 1). Podążajmy w nadziei." (Fratelli Tutti, 55).

My, chrześcijanie i muzułmanie, wezwani jesteśmy do tego, aby nieść nadzieję na życie obecne i życie przyszłe, aby być świadkami, odnowicielami i budowniczymi tej nadziei, szczególnie wobec tych, którzy doświadczają trudu i rozpaczy.

Jako znak naszego duchowego braterstwa chcemy zapewnić Was o naszej modlitwie i przesyłamy Wam najlepsze życzenia spokojnego i owocnego Ramadanu oraz radosnego święta 'Id al-Fitr.

Z Watykanu, 29 marca 2021 roku

kardynał Miguel Ángel Ayuso Guixot, M.C.C.J. - Przewodniczący
ks. Prałat Indunil Kodithuwakku Janakaratne Kankanamalage - Sekretarz

tłum.: Natalia Wizimirska (RWKiM)