Przyjrzymy się wybranym krajom arabskim i muzułmańskim. Naszą prezentację rozpoczniemy od Arabii Saudyjskiej, która powstała na obszarach będących kolebką islamu i gdzie do dziś znajdują się najważniejsze muzułmańskie miasta: Mekka i Medyna.
Wśród wielu zagadnień, które omawialiśmy w kontekście świata islamu nie może zabraknąć tak ważnej dziedziny, jaką jest arabska kuchnia. Tym bardziej, że trwa sezon urlopowy i być może tegoroczne wakacje zaprowadzą czytelników do miejsc, gdzie dominuje ten rodzaj kuchni.
Trudno poznać zasady religii islamskiej bez znajomości języka arabskiego
Urzędy, tytuły i godności w islamie można zaklasyfikować do kilku kategorii. W „kategorii władzy” najważniejszym tytułem w tradycji sunnickiej jest kalif, który – jako następca proroka Mahometa – był zwierzchnikiem religijnym wszystkich muzułmanów i miał nad nimi władzę polityczną.
W kategoriach eschatologicznych wino posiada właściwości substancji duchowej. Koran zapewnia muzułmanów, że w ogrodach rajskich znajdują się strumyki wypełnione tym trunkiem.
W codziennym życiu muzułmanie (niekoniecznie Arabowie) posługują się określonymi zwrotami pochodzenia arabskiego. W wielu z nich pojawia się arabski termin Boga, Allah.
W mozaice muzułmańskich ugrupowań religijnych ważne miejsce zajmuje ahmadijja. Powstały w 1889 roku na terenie indyjskiej części Pendżabu ruch należy do najbardziej aktywnych i kontrowersyjnych. Często uznaje się go za niezależną religię, natomiast przez ortodoksyjny islam uznawany jest za sektę.
W dziejach islamu – jak w każdej religii – występują liczne tendencje synkretyczne. Jednym z takich przykładów jest bahaizm, czyli nowa religia, która powstała w kontekście islamu szyickiego. Jej założycielem jest urodzony w Teheranie Mirza Husajn Ali Nuri (1817-1892), który przyjął przydomek Baha Allah (Baha’u’llah), co oznacza „Blask Boga”. Od niego pochodzi nazwa religii, której początki sięgają 1863 roku.
Jak każda cywilizacja, również cywilizacja islamska wypracowała swoją własną sztukę, w której zauważalny jest wpływ dwóch podstawowych elementów: języka arabskiego i religii. Na postawę muzułmanów wobec sztuki – zwłaszcza w początkowej jej fazie – wpłynęła także prostota beduińskiego trybu życia.
Generalnie o muzułmanach w tym kraju mówi i pisze się niewiele. Po długim okresie restrykcji i prześladowań polityka chińskich władz stała się pod koniec minionego stulecia bardziej tolerancyjna. Wraz z wprowadzeniem stopniowej liberalizacji chińskiej ekonomii nastąpiła również poprawa sytuacji religijnej.