Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie religie.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Chrześcijański Zachód pojmował islam prawie zawsze jako zagrożenie. Pomijając kilka pozytywnych doświadczeń z historii, w świadomości ludzi Zachodu żywy jest obraz gwałtownego i fanatycznego muzułmanina, który zamierza podbić Europę „ogniem i mieczem”. Nie dziwi więc fakt, że w środkach społecznego przekazu świat islamu ukazany jest w perspektywie przemocy i terroru.
Wśród katolików o objawieniach prywatnych mówi się bardzo dużo. Miejsca najbardziej znanych są celem pielgrzymek wiernych z całego świata. Nie oznacza to, że problem objawień prywatnych nie istnieje w innych religiach. Pod koniec XIX wieku pisarz muzułmański Ghulam Mirza Ahmed Qadiani twierdził, że ukazują mu się Jezus, Jego Matka, a także Mahomet.
W języku arabskim istnieją dwa pojęcia odnoszące się do meczetu: masdżid i dżami;. Pierwszy oznacza budowlę, w której – przez rytualne bicie pokłonów – oddaje się cześć Bogu.
Ćwiczenia fizyczne zalicza się w islamie do podstawowych potrzeb człowieka. Muzułmanie wysoce cenią: siłę, sprawność, piękno i higienę ciała. Już we wczesnym islamie pozytywnie odnoszono się do sportu.
„Sprawa ratyzbońska” zainspirowała do bardziej szczegółowego spojrzenia na islam. To jednak nie gwałtowne reakcje muzułmanów na wypowiedź Benedykta XVI z 12 września 2006 roku przyczyniły się do współczesnego wzrostu zainteresowania ich religią.
Czyż w świecie, który pragnie jedności i pokoju, wierzący nie powinni popierać przyjaźni i zjednoczenia między ludźmi i ludami, które na ziemi tworzą jedną wspólnotę?
Islam szyicki ma szczególny stosunek do cierpienia i męczeństwa, uwarunkowany m.in. okolicznościami śmierci Al-Husajna. Zawodzenia i płacze stanowią nierozerwalną część rytuałów pielgrzymkowych podczas odwiedzania sanktuariów poszczególnych imamów.
Święto upamiętniające podróż nocną i wniebowstąpienie Proroka rozpoczyna się 27 radżaba i zalicza do "pięciu świętych nocy" islamu.
Zatytułowawszy ten tekst w ten sposób mógłbym go zamknąć jednym jedynym zdaniem: wyobrażenie "świętej" wojny (sacrum bellum), a nawet takie sformułowanie, w islamie w ogóle nie istnieje.
Hadisy pokazują, jakimi zasadami kieruje się mahometanin w szczegółowych sprawach życia codziennego. Oto przykładowe, mówiące o spolegliwości i filantropii: