Ziarna prawdy w innych religiach i wyjątkowa więź łącząca chrześcijan z Żydami. Soborowa deklaracja „Nostra aetate” okazała się prorocza i potwierdziła katolickość, czyli powszechność Kościoła.
Kto z nas nie zadał sobie choć raz w życiu pytania: a co z innymi religiami? Czy ich istnienie jest zgodne z wolą Boga, czy też są one wyłącznie błędem ludzkim? I co ze zbawieniem tych, którzy nie poznali Jezusa Chrystusa? Te i podobne pytania od wieków zadawał sobie Kościół. Prawdę, że „nie ma w żadnym innym zbawienia”, musiał konfrontować z faktem, że ogromna część ludzkości pozostaje poza widzialnymi granicami Kościoła. Ponownie zadał sobie te pytania podczas Soboru Watykańskiego II. I udzielił przełomowych dla siebie i całego świata odpowiedzi. Część z nich bardzo szybko okazała się prorocza. Inne potrzebowały więcej czasu, a niektóre być może ciągle czekają na odkrycie i zrozumienie. Mija 55 lat od podpisania Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich „Nostra aetate” (W naszej epoce). Jednego z trudniejszych do przyjęcia w historii Kościoła tekstów, choć zarazem niezwykle prostego i głębokiego.
Dostępne jest 8% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Kolebka islamu, himjarycki król, żydowski neofita i pewien mało znany patron.
Kto w tej historii jest lepszym Żydem: ten, który napisał Hagadę na nowo, czy ten, który ją spalił?
Osiem dni święta Chanuka cechuje nastrój wesołości i wspólnego spędzania czasu.
Egipska bogini będąca personifikacją jednej z gwiazd widniejących na nieboskłonie.