Pontyfikat Jana Pawła II miał w całych dziejach relacji chrześcijańsko-żydowskich znaczenie wyjątkowe. Z kolei za najbardziej znamienne dla tych relacji wydarzenie pontyfikatu uznano powszechnie wizytę w rzymskiej synagodze. Data 13 kwietnia 1986 r. – dokładnie ćwierć wieku temu – na stałe weszła do historii.
Moje kontakty z muzułmanami są bardzo dobre. Z wieloma rodzinami współpracuję i często rozmawiamy w imię Boga, który nas kocha, który stworzył świat tak dla chrześcijan jak i dla muzułmanów, dla wszystkich innych nacji i religii.
Podobnie jak Arabia Saudyjska, kraje Zatoki Perskiej kojarzone są przede wszystkim z bogatymi zasobami ropy naftowej i dominującą rolą islamu w życiu społecznym i religijnym swoich obywateli.
W nawróceniu na prawdziwą wiarę pomógł mu islam. Poruszył go widok modlących się muzułmanów. Powtarzał: „Boże mój, jeśli istniejesz, spraw, abym Cię poznał”. Jako pustelnik misjonarz chciał ukazać muzułmanom prawdziwe oblicze Boga.
„Nie patrz na okaleczone ręce i twarze, spójrz w oczy, w nich nie ma trądu”. Te słowa towarzyszyły mi w drodze do Indii, kraju w którym mieszka 70 proc. wszystkich trędowatych na świecie.
Wczoraj w Warszawie rozpoczęła się międzynarodowa konferencja pt. „«Inny» w żydowskiej i katolickiej tradycji: uchodźcy w obecnym świecie”. Potrwa do czwartku, 7 kwietnia, kiedy zostanie ogłoszona wspólna deklaracja. Podczas spotkania wręczono medale i dyplomy honorowe Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Jan Paweł II podjął wielkie dziedzictwo prekursorów dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego. Rozwinął i pogłębił doktrynę Soboru Watykańskiego II o innych religiach (w tym stwierdzenie z numeru 3. deklaracji Nostra aetate). W licznych dokumentach i przemówieniach pozytywnie wypowiadał się o i. oraz muzułmanach.
Fragment dokumentu Papieskiej Rady Kultury i Papieskiej Rady do spraw Dialogu Międzyreligijnego Jezus Chrystus dawcą wody żywej. Chrześcijańska refleksja nad New Age
Film ten, zachęcając do kontemplacji Ziemi Świętej, Pisma Świętego i Ludu Izraela, zaprasza nas do wejścia w tajemnicę powołania Maryi, córki ludu Izraela, Żydówki.
Zapalenie zniczy pamięci i wspólna modlitwa zakończyły uroczystości 66. rocznicy wyzwolenia KL Auschwitz-Birkenau i Oświęcimia. Odbywały się one na terenie byłego obozu i miasta. Pod pomnikiem ofiar na terenie KL Birkenau starotestamentowy Psalm 42 odmówili wspólnie duchowni chrześcijańscy i rabini.