Ramadan: Wszystko o muzułmańskim świętym poście

11. Modlitwa nocna - tarawih
Ustanowienie modlitwy nocnej podczas Ramadanu
W szariacie jest ustalone, iż modlitwa ta (salah) była prowadzona przez Wysłannika Allaha (S) w dżamacie (grupie).
A'isza relacjonuje: "Wysłannik Allaha (S) wyszedł raz późno w nocy, aby pomodlić się w meczecie. Kilku ludzi modliło się razem z nim. Następnego dnia wieść o tym rozniosła się wśród ludzi i coraz więcej ich zaczęło modlić się. Następnego ranka ponownie ludzie zaczęli o tym mówić i tak na trzecią noc przyszło ich o wiele więcej. Wysłannik (S) Allaha (T) wychodził i oni wszyscy modlili się razem z nim. Czwartej nocy meczet nie był w stanie pomieścić tak dużej ilości ludzi, którzy przyszli, jednakże Wysłannik (S) nie przyszedł. Przyszedł zaś na modlitwę fadżr (poranną). Po zakończeniu modlitwy odwrócił się do ludzi, wypowiedział szahadę i powiedział: "Wasza sytuacja nie była ukryta przede mną, ale obawiałem się, iż stanie się to (modlitwa nocna) obowiązkowe, a wy nie będziecie w stanie kontynuować jej odprawiania." [Buhari].
Wysłannik (S) Allaha (T) zmarł i zasady dotyczące tarawih pozostawił nie zmienione (tj. zalecał ją i odprawiał ją w dżamacie - grupie). Stało się tak, ponieważ obawy, iż modlitwa ta stanie się obowiązkowa zostały oddalone po Jego (S) śmierci. Kalif Sprawiedliwy Umar Ibn al Hattab przyczynił się do ożywienia sunny polegającej na modlitwie tarawih w dżamacie.
Abd Ar Rahman przekazuje: "Pewnej nocy podczas ramadanu wyszedłem do meczetu z Umarem (R). (W meczecie) ludzie byli rozdzieleni na grupy. Mógłbyś zobaczyć jak jedna osoba modli się sama podczas gdy druga modląca się obok odprawia modlitwę z innymi. Umar stwierdził wtedy: "Widzę, że jeżeli połączę tych ludzi i zrobię z nich jeden dżamat ( grupę) prowadzoną przez jedną osobę, byłoby to lepsze. Wówczas zdecydował się to zrobić. Zebrał ich i wyznaczył Ubayy Ibn Ka'b'a jako ich imama. Po pewnym czasie, w inną noc znów poszedłem z nim (do meczetu), a ludzie modlili się już za ich imamem. Umar powiedział: "Co za dobra rzecz...". [Buhari].

Liczba raka'atów w modlitwie tarawih
Uczeni muzułmańscy różnią się w swoich opiniach co do liczby raka'atów w modlitwie nocnej podczas ramadanu. Chociaż poprawna ilość jest ustanowiona przez Wysłannika (S) tzn. odprawiał osiem raka'atów i trzy raka'aty w modlitwie witr.
Ajsza relacjonuje: "Allaha Wysłannik (S) nigdy nie przekraczał jedenastu raka'atów w ramadanie lub podczas innego miesiąca (w modlitwie nocnej). [Buhari].
Brak jest dowodów, na podstawie których można stwierdzić, iż Wysłannik (S) odprawiał jednocześnie modlitwę tahadżdżud i tarawih podczas owych czterech nocy (przyjmując, iż modlitwy tahadżdżud i tarawih są różnymi modlitwami). Wszystkie różne nazwy, takie jak tahadżdżud, tarawih, qiyamul-lail odnoszą się do ośmiu raka'atów i trzech witr, które Wysłannik (S) miał w zwyczaju modlić się w ramadanie lub w innym miesiącu, jak wyjaśniała Ajsza.
Dżabir Ibn Abdullah potwierdza wypowiedź Ajszy przekazując: "Gdy Prorok modlił się z ludźmi pewnej nocy podczas ramadanu on odprawiał osiem raka'atów, a następnie robił witr." [Ibn Hibban].
Kiedy Umar ożywił praktykę modlitwy tarawih w dżamacie pod przewodnictwem Ubayy Ibn Ka'ba, polecił odprawienie jedenastu raka'atów, tak jak praktykował Wysłannik (S). Sa'id Ibn Yazid przekazuje: "Umar lbn Al Hattab nakazał, aby Ubayy Ibn Ka'ab i Tamiman Ad Darie odprawiali jedenaście raka'atów w dżamacie. Imam zazwyczaj recytował setki wesetów a my mieliśmy w zwyczaju opierać się o nasze laski z powodu ich długiego stania. Nie opuszczaliśmy aż do początku modlitwy fadżr." [Al-Muwatta Imam Malik].
Powyżej przedstawiona została najbardziej autentyczna wypowiedź dotycząca liczby raka'atów, które ustanowił Umar (R). Jakiekolwiek inne przekazy dotyczące liczby raka'atów (większość z nich związana z Umarem) w modlitwie nocnej są słabe. Ponadto są w sprzeczności z tym, co jednoznacznie ustanowił Wysłannik Allaha (S).

12 . Al I'tikaf (odosobnienie w meczecie)
Znaczenie i'tikaf
I'tikaf oznacza stan odosobnienia. Osoba, która postanawia pozostawać w meczecie przez pewien czas w odosobnieniu nazywana jest mu'takiff-em (tj. ktoś, kto wszedł w stan i'tikaf).

Zasady
Jest to zalecane podczas Ramadanu, jak również w innych miesiącach podczas roku muzułmańskiego. Ustalono, iż Wysłanik (S) robił i'tikaf w meczecie podczas ostatnich dziesięciu dni miesiąca Szawal. [Buhari i Muslim].
Umar (R) powiedział do Proroka (S): "Złożyłem przysięgę w okresie Dżahilijjah, iż zrobię i'tikaf na jedną noc w meczecie al Haram (meczet w Makce - Ka'ba). "On (S) powiedział: "Wypełnij swoją przysięgę [i on ją wypełnił]. "[Buhari i Muslim].
I'tikaf w ramadanie jest o wiele korzystniejszy, ponieważ była to regularna praktyka Wysłannika (S). Abu Huraira (R) relacjonuje: "Wysłannik Allaha (S) miał w zwyczaju robić i'tikaf podczas każdego Ramadanu przez dziesięć dni, ale w roku swojej śmierci robił i'tikaf przez dwadzieścia dni." [Buhari].
Najlepiej robić i'tikaf przez ostatnie dziesięć dni Ramadanu ponieważ: "Prorok zazwyczaj robił i'tikaf przez ostatnie dziesięć dni Ramadanu, aż do śmierci." [Buhari].

Warunki
Nie jest dozwolone robić i'tikaf w miejscach innych niż meczet. Allah (T) objawił w Al Qur'anie:
(...) i nie obcujcie z nimi, lecz przebywajcie pobożnie w meczetach. (...) [Sura Baqarah -Krowa, 187, (2:187)].
Według przekazów Ajszy (R) zalecane jest, aby osoba w i'tikafie pościła.
I'tikaf nie powinien być robiony w jakimkolwiek meczecie. Stwierdzenie Wysłannika Allaha (S) ogranicza ilość takich miejsc do trzech. On (S) powiedział: "Nie ma i'tikafu poza trzema meczetami." (Ka'aba, Meczet Wysłannika w Medynie i Baital - Muqaddis w Jerozolimie).

Co jest dozwolone dla osoby w i'tikafie?
Osoba w i'tikafie może opuszczać meczet, jeśli ma potrzebę. Ajsza (R) przekazuje: "W czasie i'tikafu On (S) nie wchodził do domu z wyjątkiem, gdy był w potrzebie." [Buhari i Muslim].
Osoba w i'tikafie może wychylać głowę z meczetu w celu umycia lub uczesania. Ajsza (R) przekazuje: "Wysłannik (S) czasami podczas i'tikafu wsuwał swoją głowę do mojego domu. Wówczas czesałam jego włosy." [Buhari i Muslim].
Osoba w i'tikafie i inna może dokonać wudu w meczecie. "Wysłannik (S) wykonywał lekkie wudu w meczecie." [Ahmad].
Może również wznieść mały namiot na tyłach meczetu dla jego i'tikaf-u.
Można również w meczecie używać materaca jako łóżka, tak jak zostało to ustanowione przez Wysłannika (S).

13. Noc Qadr (Przeznaczenia)
Zaprawdę, korzyści z tej Błogosławionej Nocy są bardzo wielkie dla jakiegokolwiek człowieka wierzącego, który dużo modli się, błaga i wspomina Allaha (T) ze szczerością i ma nadzieję na nagrodę u Niego. Muzułmanie, którym zaleca się w całości praktykowanie sunny Wysłannika (S) nie muszą podnosić jakiegokolwiek sztandaru specjalnie na tę noc. Muszą oni jednak prześcigać się wzajemnie w czczeniu Allaha (T) z prawdziwą wiarą (imanem) i nadzieją na nagrodę od Niego.

Błogosławieństwa Nocy Przeznaczenia
1. Wystarczy wspomnieć jedną korzyść, iż Noc Qadr (Przeznaczenia) jest lepsza niż tysiąc miesiący.
Allah (T) objawił:
1 Zaprawdę, zesłaliśmy go w Noc Przeznaczenia!* 2 A co cię pouczy, co to jest Noc Przeznaczenia? 3 Noc Przeznaczenia - lepsza niż tysiąc miesięcy! 4 Aniołowie i Duch zstępują tej Nocy,* za pozwoleniem swego Pana, dla wypełnienia wszelkich rozkazów. 5 Ona to pokój * aż do pojawienia się zorzy porannej! [Kur'na: Al-Qadr (Przeznaczenie) 99 : 1-5].
2. Tej nocy dekretowane są zarządzenia Allaha na (następny) rok. Allah (T) objawił:
2 Na tę Księgę jasną! 3 Zesłaliśmy ją w noc błogosławioną.* - Zaprawdę, My jesteśmy ostrzegającymi! - 4 Podczas tej nocy jest rozstrzygany wszelki mądry rozkaz (amran),
5 jako amran ( tj. rozkaz ,Kur'an lub Przeznaczenie każdej sprawy ) pochodzący od Nas. - Zaprawdę, My jesteśmy posyłającymi! [Kur'an: Duhan (Dym) 44 : 2-5].