Ramadan: Wszystko o muzułmańskim świętym poście

W nocy, nazywanej "nocą objawienia", rozpoczyna się muzułmański miesiąc postu. Wyznawcy islamu zachowują post przez cały miesiąc od świtu do zachodu słońca. Przez cały dzień wszyscy dorośli i zdrowi muzułmanie powstrzymują się od jedzenia, picia, używek i stosunków seksualnych. Post jest nakazem Boga: "O wy, którzy wierzycie! Jest wam przepisany post, tak jak został przepisany tym, którzy byli przed wami - być może będziecie bogobojni - na określoną liczbę dni. (...) Bóg chce dać wam ulgę, a nie chce dla was utrudnienia" (Koran 2, 183-185).

Post jest przejawem bogobojności. Muzułmański post jest wyraźnie związany z judaistyczną i chrześcijańską tradycją postu. Zasady postu nie są prawem, które muszą być niewolniczo przestrzegane. Od postu zwolnieni są niedołężni starcy, nieuleczalnie chorzy i dzieci. Podróżni, kobiety w ciąży i karmiące, chorzy i osoby w podeszłym wieku mogą odłożyć post. Kobietom menstruującym nie wolno pościć. Liberalni teologowie skłaniają się do opinii, aby ciężko pracującym przyznać pewną ulgę w zachowywaniu całodniowego postu. Na podstawie specjalnych zezwoleń zwolnieni z postu są przedstawiciele niektórych zawodów, np. piloci. W zamian za zwolnienie z postu przewiduje się nakarmienie biednego, tzn. zapewnienie mu przez cały miesiąc takiego samego podstawowego wyżywienia jak sobie lub przeznaczenia na ten cel odpowiedniej sumy. Post, jak wszystkie pozostałe obowiązki religijne w islamie, ma charakter czynu społecznego, który włącza muzułmanina do wielkiej ummy, wspólnoty wszystkich wierzących.

Post ma istotne znaczenie moralne. Byłby nieważny, gdyby muzułmanin kłamał, oszukiwał, oczerniał innych czy wypowiadał grubiańskie i obraźliwe słowa. Każdego wieczora ma miejsce "przerwanie postu", czyli spotkanie w kręgu krewnych, sąsiadów i przyjaciół. Dobrym zwyczajem jest troska o ubogich. Ramadan jest czasem pokuty i przebaczenia. Godziny wieczorne należy wykorzystać na przywrócenie pokoju i zgody. "Wysłuchaj mnie w tym miesiącu, kiedy do Ciebie wołam, abym miał udział w tym, w czym pokładał nadzieję" - tak kończy się cytowana wcześniej modlitwa ramadanowa.

  Yassin Hassan / CC 2.0 Post w ramadanie staje się obowiązkowy, kiedy minie trzydzieści dni poprzedniego miesiąca, sza'banu, lub kiedy zobaczy się na nowo księżyc w ramadanie Szczegóły dotyczące postu
Post w ramadanie staje się obowiązkowy, kiedy minie trzydzieści dni poprzedniego miesiąca, sza'banu, lub kiedy zobaczy się na nowo księżyc w ramadanie. To jednak musi być potwierdzone świadectwem jednego godnego zaufania świadka, lub nawet, jak mówią niektórzy, dwóch. Jeżeli poprzestaje się na świadectwie jednego tylko świadka, musi to być człowiek znany ze swej prawdomówności i nie może to być ani niewolnik, ani kobieta (...). Aby dopełnić warunków postu, należy rygorystycznie unikać stosunków seksualnych, wymiotowania (...) czy wprowadzania jakichkolwiek substancji "do wnętrza ciała". Niektórzy uważają to za warunek konieczny, aby przyswajać jedzenie czy lekarstwa. Nie ma znaczenia, czy "wnętrze" to znajduje się w głowie czy w żołądku, w jelicie czy pęcherzu, post może zostać przerwany przez wąchanie, jedzenie czy wstrzyknięcie lub przez wprowadzenie do żołądka lub do głowy. Zgodnie z najrozsądniejszą opinią, zapuszczenie kropli do nosa czy do cewki moczowej przerywa post. (Jednakże) jest konieczne, aby odbywało się to otwartą drogą. Tak więc, gdy olejki wnikają do ciała przez pory skóry lub kiedy używa się kohlu (antymonu), a jego smak jest później odczuwany w gardle, nie czyni to żadnej szkody. Wprowadzenie substancji musi być celowe, tak więc jeżeli mucha, komar czy kurz z drogi lub kurz z podłogi dostałyby się do wnętrza ciała przez przypadek, post nie byłby przerwany. Nie byłby również przerwany, gdyby ktoś połknął nieświadomie ślinę. Lecz post zostanie przerwany, jeśli ślina wypłynie z ust, a ktoś wciągnie ją z powrotem lub jeśli ktoś zwilży nitkę w ustach i potem włoży ją do ust jeszcze wilgotną, lub jeśli ktoś połknie ślinę, w której znajdą się wymieszane obce substancje lub coś nieczystego.