Człowiek XXI wieku staje wobec wielości kultur, religii, przekonań i stylów życia, uświadamiając sobie, że pluralizm na stałe wpisał się w realia współczesności. Dla znacznej części ludzkości taka sytuacja jest okazją do ubogacenia. Zdecydowana większość poddaje się jej z obojętnością. Są wreszcie i tacy, którzy zadają sobie pytanie, jak można tę wielość i różnorodność zaakceptować, nie zatracając przy tym własnej tożsamości.
Sherwin Byron L., Kasimow Harold, Jan Paweł II i dialog międzyreligijny, Kraków 2001.
Siddiqui Ataullah, Christian-Muslim Dialogue in the Twentieth Century, London 1997.
Sosnowski Leszek (red.), Asyż nadzieja świata, Kraków 2002.
Waardenburg Jacques (ed.), Islam and Christianity. Mutual Perceptions since the Mid-20th Century, Leuven 1998.
Wąs Adam, Dialog chrześcijaństwa z islamem, [w:] W. Nowak, J. J. Pawlik, Islam w Europie Wschodniej. Historia i perspektywy dialogu, Olsztyn 2001, s. 83-105.
Wąs Adam, Chrześcijańska misja i islamska da`wa, [w:] A. Miotk (red.), Misjologia XXI wieku w rocznicę śmierci Ojca Feliksa Zapłaty SVD – twórcy misjologii w Polsce, Warszawa 2004, 117-132.
Zimoń Henryk (red.), Dialog międzyreligijny, Lublin 2004.
A. Renz, St. Leimgruber, Christen und Muslime. Was sie verbindet – was sie unterscheidet, München 2004, s. 34.
Na temat historii kontaktów chrześcijańsko-muzułmańskich zob.: J. M. Gaudeul, Encounters and Clashes. Islam and Christianity in History, t.1, A Survey, t.2, Texts, Roma 2000; Armour R., Islam, chrześcijaństwo i Zachód. Burzliwe dzieje wzajemnych relacji,Kraków 2004.
A. Czaja, L. Górka, J. Pałucki, W czterdziestolecie Soboru Watykańskiego II. Refleksja Wydziału Teologii KUL, Lublin 2007.
Szczegółowa prezentacja dokumentów soborowych i posoborowych znajduje się w opracowaniach: F. Gioia, (ed.), Pontifical Council for Interreligious Dialogue, Interreligious Dialogue. The Official Teaching of the Catholic Church from the Second Vatican Council to John Paul II (1963-2005), Boston 2006; Islam w dokumentach Kościoła i nauczaniu Jana Pawła II (1965-1996), zebrał i oprac. E. Sakowicz, Warszawa 1997; Tenże, Dialog Kościoła z islamem według dokumentów soborowych i posoborowych (1963-1998), Warszawa 2000.
Szczegółową analizę posoborowych dokumentów Kościoła katolickiego w odniesieniu do dialogu międzyreligijnego zawiera: J. Urban, Dialog międzyreligijny w posoborowych dokumentach kościoła, Opole 1999.
Por. M. Fitzgerald, Christian-Muslim Dialogue. A Survey of Recent Developments, „SEDOS Bulletin” 32(2000) nr 4, s.116.
Wąs A., Dialog chrześcijaństwa z islamem, [w:] W. Nowak, J. J. Pawlik (red.), Islam w Europie Wschodniej. Historia i perspektywy dialogu, Olsztyn 2001, s. 83-105.
Zob. Th. Lemmen, M. Miehl, Miteinander leben. Christen und Muslime im Gespräche, Gütersloh 2001, s. 8-9.
I Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce obchodzono 26 stycznia 2001 r. W tym miejscu należy wyjaśnić, że w latach 2001 i 2002 oficjalna nazwa tego dnia brzmiała „Dzień modlitw poświęcony islamowi”. Ze względu na niejednoznaczność sformułowania, które zastępowano „Dniem modlitw poświęconych islamowi”, Episkopat Polski w 2003 roku przyjął – na wzór Dnia Judaizmu – formułę „Dzień Islamu”.
Na temat historii dotychczasowych Dni Islamu zob. W. Adamczewski, Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce. Historia i doświadczenia, [w:] Rada Episkopatu ds. Ekumenizmu, Polska Rada Ekumeniczna, Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich. (Mt 18,20), Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan, 18-25 stycznia 2006, [wkładka] Materiały na VI Dzień islamu w Kościele katolickim w Polsce, s. 6-8.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Kościół z tym walczył, ale jak widać ta walka nie była do końca wygrana.
W ostatnich latach także w tej dziedzinie pojawia się we mnie mnóstwo pytań i wątpliwości...
Czyli tak naprawdę co? Religia? Filozofia? Styl życia zwany coraz częściej lifestyle’m?