Jan Paweł II nigdy nie poszedł na kompromis i był szanowany

– Jan Paweł II głosząc swoje przesłanie nigdy nie poszedł na kompromis, a równocześnie był szanowany przez wszystkich – zauważa prof. Joseph Weiler, w komentarzu dla KAI z okazji 100-lecia urodzin św. Jana Pawła II. Nawet gdyby morze było atramentem, a ziemia papierem, nie wystarczyłoby to, by wymienić wszystkie cnoty papieża Wojtyły – uważa amerykański prawnik, rektor Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji, praktykujący Żyd.

Nawet gdyby morze było z atramentu, a ziemia z papieru, nie wystarczyłoby miejsca, by wymienić wszystkie cnoty Jana Pawła II oraz niezliczone sposoby, za pomocą których wpływał na życie ludzi we wszystkich zakątkach świata: katolików i niekatolików, czarnych, brązowych, żółtych i białych, mężczyzn i kobiet, zwolenników prawicy i tych z lewicy. I to w obecnej sytuacji naszych społeczeństw podzielonych w tak wielu krajach – w USA, we Włoszech, Hiszpanii, Izraelu, Wielkiej Brytanii i, owszem, także w Polsce, by wymienić tylko kilka; w tak wielu regionach – Europie, Ameryce Łacińskiej, Azji i innych. I w życiu tak wielu rodzin oraz ludzi.

Dziś chciałbym przypomnieć jedną z niezwykłych cech Jana Pawła II. Z jednej strony, głosząc swoje przesłanie nigdy nie poszedł na kompromis. Było to przesłanie wierne jego wierze i przekonaniom, transcendentnej prawdzie, jaką dostrzegał w każdych okolicznościach i u wszystkich ludzi. Nawet jeśli tego przesłania prawdy wielu nie chciało usłyszeć.

A z drugiej strony – cud nad cudy – był podziwiany i kochany przez wielu, a szanowany przez wszystkich. Napisać: „Kościół zawsze proponuje, nigdy nie narzuca”, wymaga odwagi i niekończącej się wiary w ludzką kondycję; podobnie jak powiedzieć o „blasku Prawdy” – nawet wiedząc, że prawda może być niewygodna, by przytoczyć tylko dwa z wielu przykładów. Ale czynił to w sposób cierpliwy, który zbliża ludzi, daje im nadzieję, wykracza poza pokusę międzyludzkich podziałów i tendencję do demonizowania „innych” – patriota ludzkiej kondycji.

Wstrętny Carl Schmitt w swojej słynnej definicji polityki opisał ją w kategoriach walki między przyjacielem a wrogiem. Nauczanie i świadectwo życia Jana Pawła II z mocą obala tezy Schmitta, udowadniając, że tak być nie musi.

Miałem zaszczyt, wraz z rodziną, być świadkiem wizyty Jana Pawła II w Ziemi Świętej. Moje małe (wówczas) dzieci zapytały mnie: „Dlaczego każesz nam oglądać tego człowieka, minuta po minucie?” Odpowiedziałem: „Dlatego byście mogli kiedyś powiedzieć swoim dzieciom i wnukom, że byliście świadkami tego, jak objawia się świętość w człowieku”. Jan Paweł II – Jan Paweł II Wielki, Święty Jan Paweł II.

***

Prof. Joseph H.H. Weiler (ur. 1951) jest amerykańskim prawnikiem, profesorem New York University, rektorem Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji. Jest praktykującym Żydem, synem rabina. W 2010 reprezentował grupę ośmiu krajów wspierających Włochy przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu słynnej sprawie dotyczącej obecności krzyża w szkolnej klasie – Lautsi kontra Włochy. Ostatecznie odrzucono pozew Włoszki fińskiego pochodzenia Soile Lautsi Albertin, domagającej się usunięcia krzyża z klasy, do której chodziło jej dwoje dzieci.