Koncern Moona

Ponadto adwokat Daily Mail, Lord Rawlinson, po oświadczeniu oskarżyciela, że organizacja Moona nie posiada zakładów zbrojeniowych, udostępnił do wglądu magazynek karabinu z wygrawerowaną nazwą: Tong Il (koreański koncern przemysłowy Tong Il to główny obiekt inwestycji Moona). Rozprawa zakończyła się przegraną Kościoła Zjednoczeniowego, który musiał pokryć koszty poniesione przez Daily Mail w wysokości 750.000 funtów szterlingów oraz koszty procesu.

Raport Parlamentu Europejskiego (tzw. raport Cottrella) z 2 kwietnia 1984 r, dotyczący działalności pewnych "nowych ruchów religijnych", przytacza dosłownie stwierdzenie komisji powołanej w Stanach Zjednoczonych do zbadania organizacji Moona: "wiele osób mogących udzielić informacji na temat Kościoła Zjednoczeniowego obawiało się zeznawać przed Komisją ze strachu przed procesami. Strach ten częściowo opierał się na przeświadczeniu o nieograniczonych środkach finansowych, jakie ruch może przeznaczyć na procesy przeciwko każdej osobie czy organizacji, jaka jej zagraża, niezależnie od wagi sprawy".

Narkotyki, broń, służby specjalne
Tylko naiwni mogą sądzić, że Moon dorobił się w ciągu kilkunastu lat ogromnej fortuny tylko dzięki datkom wiernych i handlowi herbatą. 31 października 1978 r. podkomisja wchodząca w skład Izby Reprezentantów Kongresu Stanów Zjednoczonych opublikowała raport Donalda Frazera (kongresmena ze stanu Minnesota). Komisja przeprowadziła śledztwo, które ujawniło m.in. powiązania Kościoła Zjednoczeniowego z południowokoreańskim wywiadem (KCIA). Według raportu, "Organizacja Moona popiera interesy rządu republiki Korei próbując otrzymać zgodę od amerykańskiej korporacji na eksport karabinów typu M-16 produkowanych w Korei... Wśród innych celów przewiduje się również ustanowienie światowego rządu, w którym oddzielenie Kościoła i państwa zostałoby zlikwidowane i który byłby kierowany przez Moona i jego następców."

Co pewien czas wybucha afera związana z organizacjami prowadzonymi przez Moona lub z nim współpracującymi. W 1995 roku w Brazylii oskarżono związany z Moonem Kościół Uniwersalny o pranie brudnych pieniędzy kartelu narkotykowego w Cali (Kolumbia). Oskarżenia wysunął Carlos Magnos de Miranda, były biskup tego Kościoła. Ujawnił on, że pieniądze wydane przez Kościół na zakup stacji telewizyjnej Record przekazał właśnie kartel wytwórców narkotyków. Przywódca Kościoła Uniwersalnego, biskup Edir Macedo był dodatkowo oskarżony o oszustwa podatkowe.

Z kolei w USA wybuchła afera związana z produkcją broni. Pisał o tym także amerykański Washington Post. Dziennikarz tej gazety, John Mintz ujawnił, że Moon prowadzi w Massachusetts (USA) fabrykę broni Kahr Arms, którą bezpośrednio kieruje jego najstarszy syn, Kook Jin "Justin" Moon, uważany za drugą pod względem hierarchii postać przedsiębiorstwa nazywającego się Kościołem Zjednoczenia. Informacja ta jest ukrywana przez Moona. Zawsze twierdził, że nie zajmuje się produkcją broni. Jak bowiem wyjaśnić wiernym, że Mesjasz dążący do ustanowienia pokoju na świecie czerpie zyski z produkcji i sprzedaży broni?
Firma Kahr Arms produkuje przede wszystkim pistolety kaliber 9 mm, w cenie 750 dolarów za sztukę.

Taktyka i polityka
Moon prowadzi ożywioną działalność charytatywną, wspiera kulturę i naukę. Powszechnie jednak się sądzi, że robi to wyłącznie po to, by się uwiarygodnić. Finansuje seminaria naukowe by móc pokazać się w towarzystwie cenionych uczonych, koncerty, aby pokazać, że artyści również go akceptują.

W 1968 r. Moon założył fundację kulturalną "Intemational Cultural Fondation" i wspiera m.in. koreański balet narodowy. Od 1972 r. organizuje doroczne konferencje naukowe w Nowym Jorku, Tokio i Londynie. Na tych konferencjach wcale nie omawia się doktryny Moona, mają one tylko go uwiarygodnić jako sponsora cennych inicjatyw. Transmisje telewizyjne, relacje prasowe, jak również dokumentacje spotkań, przygotowywane przez przedstawicieli Ruchu sugerują opinii publicznej, że jego sympatykami są znani przedstawiciele świata nauki czy show biznesu.

Moon jest aktywny także w polityce. W latach 1971-1976 zdobył przyjaźń wielu amerykańskich kongresmenów i stał się powiernikiem prezydenta Richarda Nixona. Afera Watergate, w której bronił Nixona, i Raport Trasera, ukazujący jego powiązanie z koreańskimi służbami specjalnymi, oznaczały jednak koniec jego wpływów w środowisku amerykańskich polityków.

W latach osiemdziesiątych wspomagał wojskowe reżimy w Gwatemali i Hondurasie. CAUSA International, polityczne skrzydło Ruchu kierowane przez pułkownika Bo Hi Paka, głównego asystenta Moona, we Francji popierało Narodowy Front radykalnego prawicowego polityka francuskiego Jean’a Marie Le Pen’a. Lider CAUSA znalazł się na liście wyborczej kandydatów do francuskiego parlamentu.