Nie przychodzę, żeby zatracać

Od 1998 r. w Kościele w Polsce 17 stycznia obchodzi się Dzień Judaizmu. - Ten dzień ma umożliwić spotkanie przedstawicieli dwóch wielkich religii, by [mogli] zatrzymać się nad słowem Bożym i wspólnie się pomodlić - mówi ks. Maciej Bartnikowski, dyrektor Warmińskiego Wydawnictwa Diecezjalnego.

Poszukiwanie tego, co łączy dwie religie, sięga Soboru Watykańskiego II i dokumentu Nostra aetate - deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich. - Prekursorem był Jan XXIII, który raz kazał zatrzymać samochód, aby pobłogosławić rzymskich Żydów wychodzących po szabatowym nabożeństwie. On też w 1960 r. podczas powitania delegacji żydowskiej w Watykanie rozłożył szeroko ręce i powiedział: „Ja jestem Józef, brat wasz” - opowiada ks. Maciej.

- Musimy pamiętać, że jest to inicjatywa Kościoła w Polsce i dlatego miejscem spotkania może być świątynia katolicka. Ten dzień skierowany jest głównie do nas, chrześcijan - dodaje ks. Bartnikowski.

Na Warmii i Mazurach przed wojną społeczność żydowska była bardzo liczna. Świadczą o tym pozostałości po synagogach w Barczewie, Mrągowie, Dąbrównie, Kętrzynie, Nidzicy, Ornecie, Ostródzie, Szczytnie czy samym Olsztynie. Po wojnie sytuacja zmieniła się jednak diametralnie. Większość ludności została wywieziona przez Niemców do obozów koncentracyjnych. Inni wyjechali.

Więcej o Dniu Judaizmu w „Posłańcu Warmińskim” nr 3/2019.