Pod hasłem „Chrześcijanie i muzułmanie: poparcie dla duchowego wymiaru człowieka” odbył się 26 stycznia XII Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce.
Jak św. Jan Paweł II postrzegał islam? Kim byli dla niego nasi starsi bracia w wierze? I co robił w cieniu "tronu księżyca"?
Słowo Ojca Świętego Jana Pawła II na temat dialogu z islamem - Tunis 14.04.1996 r.
Na potrzebę dostrzeżenia w każdym człowieku brata lub siostry a także zaangażowanie na rzecz dobra wspólnego jako warunków wolności religijnej wskazał papież Franciszek spotykając się ze zwierzchnikami innych religii i wyznań chrześcijańskich Albanii
Niebo jest wierne, Niebo jest lojalne wobec człowieka i świata. Innymi słowy, Niebo jest brakiem jakiej kolwiek fałszywości, pełną prawdą, modelem działania dla człowieka.
Uwzględnianie religii w procesie wychowawczym ukierunkowuje na prawdę i dobro oraz pozwala człowiekowi na trafny wybór wartości - tłumaczą biskupi w liście pasterskim przed V Dniem Wychowania, który będzie obchodzony od 13 do 19 września. Podkreślają też, że praca dydaktyczna katechetów jest nieocenioną pomocą w realizowaniu zadań wychowawczych szkoły.
Ciekawe, że to właśnie w czasach, kiedy człowiek chełpi się swym rozumem, następuje swoisty powrót do pogaństwa.
Czas spędzony samotnie na misji to dobra okazja do uczenia się miejsca i ludzi.
Człowiek w Afryce postrzegany jest przede wszystkim jako stworzenie Boże. Wyrażają to mity kosmogoniczne.
Inaczej można to wyrazić jako dialog, rozmowę z wyznawcami innych religii. Nie znaczy to przekonywanie o prawdziwości naszej religii. Są to po prostu osobiste kontakty, przyjaźnie, ewentualnie współdziałanie dla dobra społecznego.