Afrykanie nie dbają o jednolitą skalę czasową, dlatego ich miara czasu jest tak zróżnicowana a cykle niekoherentne. W Afryce czas i środowisko wypełnione są religijnym sensem.
Jest to fragment książki "Co to jest judaizm? Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania Wydawnictwa WAM :.
Jestem przekonany, że dla mieszkającego w namiocie koczownika pałac Potala musi być dziełem bogów i stąd może przekonanie, że dalajlamowie to żywi bogowie. Dla Tybetańczyków bardziej świętym niż Potala miejscem jest tak zwana katedra Lhaska Dżokang. Uczestniczyłem w kilku ceremoniach i miałem niezapomnianą przygodę.
Do niezrażania się trudnościami w dialogu międzyreligijnym wezwał Benedykt XVI na spotkaniu z przedstawicielami organizacji zaangażowanych w prace na rzecz zbliżenia między chrześcijanami, żydami i muzułmanami.
Od najwcześniejszych znanych nam początków cywilizacji w poszczególnych kulturach pojawiały się ryty i wierzenia, wyrażające pozorną absurdalność śmierci (...) Obok tych różnorodnych praktyk rytualnych w każdej ze świętych tradycji temat śmierci przejawiał się poprzez mity i opowiadania religijne, objawiających jej ukryte znaczenie.
Już w starożytności wielokrotnie wspomniany grecki historyk i podróżnik Herodot nazwał współczesnych mu Egipcjan najbardziej pobożnymi ludźmi na świecie. Spostrzeżenie to było nad wyraz trafne, gdyż religia przenikała wszystkie sfery życia państwa faraonów.
Na rozległym obszarze Indii istnieje do dziś wiele kalendarzy hinduskich, różniących się między sobą w większym lub mniejszym stopniu. Rozpowszechniony jest podział roku według faz księżyca. Poniższy przegląd miesięcy idzie za tym, który zdaje się dominować w osiadłych w Europie wspólnotach hinduskich. Nazwy podaje się w sanskrycie oraz w hindi.
Czyż w świecie, który pragnie jedności i pokoju, a jednak przeżywa tysiące napięć i konfliktów, wierzący nie powinni popierać przyjaźni i zjednoczenia między ludźmi i ludami, które na ziemi tworzą jedną wspólnotę?
Islam szyicki ma szczególny stosunek do cierpienia i męczeństwa, uwarunkowany m.in. okolicznościami śmierci Al-Husajna. Zawodzenia i płacze stanowią nierozerwalną część rytuałów pielgrzymkowych podczas odwiedzania sanktuariów poszczególnych imamów.
Dalej Pan powiedział do Mojżesza: Mów do Izraelitów i powiedz im: Oto czasy święte Pana, na które będziecie wzywać ich zwołaniami świętymi, to są moje czasy święte! (Kpł 23.1n)