Pod hasłem „Chrześcijanie i muzułmanie: poparcie dla duchowego wymiaru człowieka” odbył się 26 stycznia XII Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce.
„Indonezja jest krajem demokratycznym, nie islamskim. Jeśli jakiś kandydat jest dobrym człowiekiem, wtedy muzułmanie mogą na niego głosować, nawet jeśli nie wyznaje ich religii”.
Na potrzebę dostrzeżenia w każdym człowieku brata lub siostry a także zaangażowanie na rzecz dobra wspólnego jako warunków wolności religijnej wskazał papież Franciszek spotykając się ze zwierzchnikami innych religii i wyznań chrześcijańskich Albanii
Czytelnikom spoza świata muzułmańskiego, których to stwierdzenie może zaskoczyć, wyjaśnię pokrótce motywy dochowywania tajemnicy w społeczeństwach islamskich.
Koran i Sunna zawierają wiele przepisów moralnych. Na ich podstawie uczeni muzułmańscy opracowali cały system etyczny. Fundamentem moralnego życia muzułmanina jest prawdziwa wiara, bez której jego uczynki nie mają znaczenia (18, 105).
Niebo jest wierne, Niebo jest lojalne wobec człowieka i świata. Innymi słowy, Niebo jest brakiem jakiej kolwiek fałszywości, pełną prawdą, modelem działania dla człowieka.
Ciekawe, że to właśnie w czasach, kiedy człowiek chełpi się swym rozumem, następuje swoisty powrót do pogaństwa.
Obrońcy praw człowieka z zadowoleniem przyjęli doroczny raport amerykańskiego departamentu stanu na temat wolności religijnej w świecie.
Człowiek w Afryce postrzegany jest przede wszystkim jako stworzenie Boże. Wyrażają to mity kosmogoniczne.
Czas spędzony samotnie na misji to dobra okazja do uczenia się miejsca i ludzi.
