"Etnologia religii" jest pierwszym polskim podręcznikiem systematyzującym wiedzę o religiach kultur tradycyjnych, pozostających zwykle poza polem zainteresowania historii religii.
„Nie spotykamy się tylko dla siebie samych” – powiedział Jan Paweł II 22 marca 1984 r. do przedstawicieli żydowskiej Ligi Przeciw Zniesławianiu B’nai B’rith. Słowa te można uznać za klucz do całego prowadzonego przezeń dialogu z wyznawcami judaizmu, i zresztą nie tylko z nimi.
Ze Wschodu, a zwłaszcza z Egiptu przeniknął do Rzymu sposób pojmowania osoby władcy, choć proces ten trwał stosunkowo długo. W Rzymie uznawano za boga początkowo tylko zmarłego cesarza. Orzeczenie o jego boskości wymagało zresztą uchwały senatu.
Słowo przewodniczącego Rady Episkopatu Polski ds. Dialogu Międzyreligijnego na VII Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce, 17 stycznia 2004 r.
- Zamiast kreować własne wizje dróg do pokoju, lepiej przyjąć pokój, jaki nam obiecuje i daje Pan Bóg - mówił abp Grzegorz Ryś, podczas sympozjum w Warszawie, w Dniu Judaizmu.
Kult voodoo bywa często bezzasadnie określany jako „religia synkretyczna", tak jakby szczególnym wyjątkiem, a nie regułą historii powszechnej był fakt, że poszczególne religie powstawały jako konglomeraty złożone z elementów innych duchowych nurtów.
Rastafarianizm stanowi jedno z nowych zjawisk religijnych. Interpretowany jest często, jako proces poszukiwania tożsamości etnicznej, rasowej i kulturowej w nowej formie ekspresji religijnej, wyrosłej na podłożu judeo-chrześcijańskim.